ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε.: Μαΐου 2014

Με την ολοκλήρωση και αυτών των διπλών εκλογών δεν θα μπορούσαμε να μην επανέλθουμε από αυτή τη γωνιά για να καταθέσουμε μερικές απλές, όσο και αυτονόητες σκέψεις, σχετικά με το μήνυμα της «επόμενης μέρας», όπως διαμορφώθηκε τώρα που καταλάγιασε η σκόνη και ο κουρνιαχτός των δηλώσεων ένθεν κακείθεν.

Το πρώτο μήνυμα της κάλπης αφορά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης , που προτείνοντας μια διέξοδο από την τετραετή κρίση, πέτυχε τον τελευταίο καιρό να εμπνεύσει σε 1,5 εκατομμύριο πολίτες να τιμήσουν με την εμπιστοσύνη τους στην κάλπη τα πρόσωπα που προέβαλλε . Το γεγονός ότι δεν «κουβάλησε» αυτούς τους ψηφοφόρους από το...υπερπέραν, αφού ήταν άτομα που κατά το παρελθόν ανήκαν κυρίως σε κάποιο από τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, αναδεικνύει ακόμα περισσότερο την επιτυχία του όλου εγχειρήματος.

Οι εκλογικές επιδόσεις για ένα κόμμα που από το 4,7% στις αντίστοιχες Ευρωεκλογές του 2009 εκτοξεύτηκε στο 26,58%, σίγουρα δεν χωρούν καμία αριθμητική αμφιβολία, παρά τις προσπάθειες της «λαβωμένης» (συγ)κυβέρνησης. Προφανώς, επειδή Videos…manent (κατά παράφραση του λατινικού ρητού), είναι σχετικά νωπές οι προκλητικές προς την τότε κυβέρνηση δηλώσεις του Ε. Βενιζέλου για διεξαγωγή εθνικών εκλογών, τον Ιούνιο του 2009, που είχαν την ίδια αφετηρία 4 μονάδων διαφορά από τη ΝΔ του Καραμανλή.

Η πολιτική συνέχεια είναι γνωστή, αλλά ένας «άλλος» Ε. Βενιζέλος που τότε ισχυριζόταν ότι «πρόκειται για μεγάλη και καθαρή νίκη...» (των 4 μονάδων διαφοράς δηλαδή) και «...ζήτημα εκλογών τίθεται εκ των πραγμάτων» αφού «...υπάρχει πρόβλημα δυσαρμονίας...», σήμερα δήλωσε στο πολιτικό συμβούλιο του...ΠΑΣΟΚ (ναι, υπάρχει ακόμα!) «...ο κος Τσίπρας έφερε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε πολύ δύσκολη θέση, καθιστώντας τον ακροατή μιας αντισυνταγματικής του πρότασης και μ΄ αυτό που έκανε παραποιεί το κοινοβουλευτικό πολίτευμα της χώρας και το Σύνταγμα της Ελλάδος..» !!!

Πάλι καλά, δηλαδή, που δεν εξίσωσε την εξαιρετικά αυτονόητη βούληση του 70% των ψηφοφόρων που ΔΕΝ ψήφισαν τα 2 κόμματα της συγκυβέρνησης για αλλαγή ηγεσίας μέσω εθνικών εκλογών (έτσι είθισται στις δημοκρατίες) με την κατάλυση του πολιτεύματος!

Ίσως γιατί ο ίδιος έχει βάλει πολλά...χέρια στην παράκαμψη της συνταγματικότητας των μαζικών πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, των Μνημονίων και της ληστρικής φορολόγησης των πολιτών χωρίς καμία έννοια φοροδοτικής αναλογικότητας που ορίζει το Σύνταγμα. Από τον εμπνευστή της δήμευσης της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων μέσω του «χαρατσιού» της ΔΕΗ και του νόμου περί (μη)«ευθύνης υπουργών» δεν προσδοκούσαμε τίποτα λιγότερο, είναι αλήθεια. Δεν μας εξέπληξε, φυσικά, ούτε η πανικόβλητη πρόταση του για κατάργηση του bonus των 50 εδρών, αφού και αυτή εντάσσεται στη μόνιμη επιδίωξη του για μεγαλύτερο «μερίδιο» στη συγκυβέρνηση και παραμονή στην εξουσία με κάθε τρόπο.

Ωστόσο, στο ίδιο περίπου μήκος κύματος και οι μετεκλογικές δηώσεις του Α. Σαμαρά που έκανε λόγο για το λαό που «...έστειλε ένα μήνυμα στην Κυβέρνηση, αλλά απέρριψε και την ανατροπή που προωθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ...» και «...η αξιωματική αντιπολίτευση, που ήθελε την ανατροπή της κυβέρνησης, μέσα στην τρικυμία της κρίσης, δεν μπόρεσε να αυξήσει καν τα ποσοστά της από τις τελευταίες εθνικές εκλογές!..» Σκόπιμα, βεβαίως παρέλειψε αναφερθεί στην απώλεια 7 μονάδων για τη ΝΔ από τις εθνικές εκλογές του 2012 , στις 10,5 μονάδες πτώση από τις εξίσου «χαλαρές» ευρωεκλογές του 2009 και στις 4 μονάδες μείον για τον έτερο...εταίρο, την ΕΛΙΑ (ή ΠΑΣΟΚ). Βέβαια, με τις νέες απαιτήσεις που θα εγείρει ο Βενιζέλος, θα χει ένα ακόμα πονοκέφαλο (πέρα από την εσωκομματική αναστάτωση ).

Υπάρχουν όμως και… άσχημα νέα, όσον αφορά στο ΣΥΡΙΖΑ, που παρότι στην πραγματικότητα το να τερματίζει κανείς πρώτος σε μια εκλογική μάχη, επιτυγχάνοντας και σημαντική διαφορά από τον δεύτερο είναι εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο αξίζει να σταθούμε με μια πιο προσεκτική και αποστασιοποιημένη ματιά στα γεγονότα .

Από τη δημοκρατική έκφραση των πολιτών στην κάλπη προκύπτει πως από τις 11 μονάδες απωλειών για τη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τις 5 της ακέφαλης πλέον ΔΗΜΑΡ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε καθόλου να καρπωθεί το παραμικρό, παρόλη την πενταετή ύφεση στη χώρα και την εξαθλίωση της συντριπτικής μάζας των ψηφοφόρων. Αυτές οι 16 ποσοστιαίες μονάδες (13,5 αφαιρουμένου του επιπλέον ποσοστού της ΧΑ) πήγαν σε μικρά κόμματα, που χωρίς να είναι κακό αυτό, αναδείχτηκε η σύγχυση των ανθρώπων και η αδυναμία του πρώτου κόμματος να πείσει απόλυτα για το σχέδιο του εξόδου από την κρίση.

Και μόνο η ικανοποίηση από τον πανικό στις δηλώσεις της ευρωπαϊκής ηγεσίας (και των εγχώριων μιντιακών παπαγάλων) για την πρωτόγνωρη άνοδο ενός αριστερού κόμματος θα ήταν σε αλλοτινές εποχές αρκετή.

Μετά από πέντε χρόνια όμως λιτότητας, άγριας φορολόγησης, 3 εκ. ανασφάλιστων,1,5 εκατομμυρίου ανέργων, 3000 αυτοκτονιών, 3 εκατομμυρίων νεόπτωχων και 320 δις € εθνικού χρέους, δεν μπορούμε να χαμογελάσουμε, ούτε καν να κάνουμε αισιόδοξες σκέψεις για τους επόμενους μήνες.

Φυσικά και οι προεκλογικές εξαγγελίες 770.000 νέων θέσεων εργασίας από τον πρωθυπουργό και 930.000 (!) από τον αντιπρόεδρο ξεπέρασαν κάθε όριο...μαυρογυαλούρικου λαϊκιστικού θράσους την ίδια ώρα που το Υπουργείο Οικονομικών αρνείται κατηγορηματικά να εφαρμόσει τη δικαστική απόφαση ακύρωσης της εφεδρείας 397 καθαριστριών!

Ως «ελαστικά» εργαζόμενοι στο...σωτήριο τούτο Δημόσιο έχουμε αποχτήσει την εμπειρία ν΄ αξιολογούμε ουσιαστικά τις παραπλανητικές δηλώσεις και ν΄ αντιλαμβανόμαστε ότι αν υπήρχε στο ελάχιστο η θέληση να διασωθούν οι θέσεις εργασίας δεν θα φτάναμε στο ρεκόρ της 28% ανεργίας. Οι νέες διαθεσιμότητες σε συνδυασμό με την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα οδηγήσουν σε νέο κύκλο μείωσης των κοινωνικών παροχών σε συντάξεις και ασφάλιση. Οι «ρήτρες μηδενικών ελλειμμάτων» θα οδηγήσουν σε ραγδαίες περικοπές των συντάξεων από 1/1/2015, αυξάνοντας το βαθμό εξαθλίωσης του πληθυσμού, με δεδομένο πως 3 κυβερνήσεις σε 4 χρόνια ήταν αρκετές για να επιτευχθεί η αναλογία 1 συνταξιούχος – 2 άνεργοι (τουλάχιστον) σε κάθε ελληνικό σπίτι.

Στο τέλος μιας δεκαετίας «μέσα στο ευρώ» η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας έχει βυθιστεί, η ακρίβεια και τα λουκέτα στις επιχειρήσεις πολλαπλασιάζονται, ενώ από τα 44,719 δις € ζεστό χρήμα προς τις τράπεζες που δόθηκε από το 2009 δεν έπεσε ούτε δεκάρα στην «πραγματική» οικονομία. Η συνολική αμφισβήτηση της Ευρωζώνης από όλα τα ευρω-σκεπτικιστικά κόμματα είναι μια ισχυρή τάση που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε.

Σε τούτες τις δύσκολες ώρες που απειλείται και αυτή ακόμα η εθνική μας υπόσταση το να μακρηγορήσουμε δεν θα χε καμία αξία. Οι εξαθλιωμένοι που τείνουν τη χείρα σε κάδους ή για μια σακούλα λαχανικά στις δωρεάν λαϊκές δεν είναι ικανοί ν΄ αμυνθούν για τίποτα, παρά μόνο έχουν στη σκέψη τους πως θα επιβιώσουν για ένα ακόμα 24ωρο.

Αντιλαμβανόμαστε πως έτσι δεν υπάρχει προοπτική, οπότε για να μπορέσει κανείς να δώσει μια άλλη διέξοδο στο τεράστιο πρόβλημα της γενοκτονίας ενός λαού-πειραματόζωου των διεθνών «αγορών» θα πρέπει να λάβει υπόψη και τις ακόλουθες προτάσεις (επιγραμματικά), που καταλήξαμε από τη σοφία ως απότοκο της… δυσάρεστης εμπειρίας τεσσάρων μνημονιακών ετών:

· Βαθμιαία επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, αφού εντός του ευρώ και η ανεργία αυξήθηκε και οι μισθοί/συντάξεις κατακρεουργήθηκαν και καλούμαστε να πληρώνουμε ένα δυσανάλογο με τα έσοδά μας χρέος χωρίς αρχή και τέλος.

· Στήριξη με πραγματική χρηματοδότηση των δυναμικών πυλώνων της ελληνικής οικονομίας που μπορούν να αυξήσουν το παραγόμενο εθνικό προϊόν και να μειώσουν δραστικά την ανεργία, δηλαδή στην παραγωγή/μεταποίηση γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων, στον τουρισμό για όλες τις εποχές του χρόνου και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

· Θεσμοθέτηση του αποκλειστικά δημόσιου χαρακτήρα των κοινωφελών αγαθών (υγείας, παιδείας, νερού, ενέργειας). Θυμίζουμε μόνο ότι η εκποίηση της ΔΕΥΑΠ κρίθηκε πρόσφατα αντισυνταγματική από το ΣτΕ.

· Επανασχεδιασμός ενός πραγματικού κράτους πρόνοιας για όλους (και όχι μόνο σύμφωνα με τη… Γεωργιάδεια λογική των κοινωνικών ιατρείων), με ταυτόχρονη μείωση των φορολογικών συντελεστών για εξυγίανση του φορολογικού συστήματος αφού τα...1000 νομοσχέδια και οι κατασχέσεις ακόμα και για...50 € δεν απέδωσαν τίποτα απολύτως στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς.

· Τέλος, αναθεώρηση του Συντάγματος με δημόσια ανοιχτή διαβούλευση από τα «κάτω προς τα πάνω» (βλέπε Ισλανδία), με κατάργηση της μη ευθύνης υπουργών, με ουσιαστική συμμετοχική δημοκρατία συνεχώς και όχι κάθε 4 χρόνια - δυνατότητα πρόβλεψης ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων για κρίσιμα εθνικά θέματα – και ίσως πρόνοια για την ύπαρξη ενός «δημοβουλίου», μιας γερουσίας από τυχαία κληρωθέντα μέλη, πολίτες με εξάμηνη θητεία και την ελάχιστη αποζημίωση ανά συνεδρίαση, για την ουσιαστική άσκηση παρέμβασης σε σημαντικές ψηφοφορίες της Βουλής.

Το ευρώ δεν μπορεί να είναι ταμπού για μας τους κατοίκους μιας χώρας που ξεπουλιέται από άκρη σ΄ άκρη με αντάλλαγμα το χρέος, όμως ας έχουμε υπόψη πως οι σημερινές συγκυβερνώσες δυνάμεις δεν θα εγκαταλείψουν τόσο εύκολα τις υποχρεώσεις τους έναντι των εγχώριων και εξωχώριων συμφερόντων που έχουν οικοδομήσει ένα στεγανό σύστημα διαπλοκής και υπερκερδών.

Με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και έχοντας επίγνωση πια της νωπής λαϊκής δυσαρέσκειας, μόνο ένας δρόμος απομένει:

Ομαδική παραίτηση των κοινοβουλευτικών ομάδων που αντιπροσωπεύουν το υπόλοιπο 70% των ψηφοφόρων, για την κατάδειξη της μη νομιμοποίησης των όποιων νομοθετημάτων κατατεθούν τους επόμενους μήνες. Όσο θα συνεχίσουν να νομοθετούν αντισυνταγματικά και επώδυνα μέτρα χωρίς τη συμμετοχή της αντιπολίτευσης, τόσο ευκολότερη θα είναι μετεκλογικά η κατάργηση αυτών των νόμων.

Με αυτό ως δεδομένο, θ΄ αποδειχθεί εφικτό το ευρύ κάλεσμα συστράτευσης προς κάθε αντιμνημονιακή κοινωνική δύναμη στην ανάληψη ενεργού δράσης για την ουσιαστική αλλαγή του πολιτικο-οικονομικού τοπίου στη χώρα μας.

Κλείνοντας, η βασική προτροπή είναι για ένα πολιτικό συνασπισμό που δεν φιλοδοξεί να είναι ευκαιριακό πυροτέχνημα αλλά να εκφράσει τη μέγιστη δυνατή πλειοψηφία και δώσει μια προοπτική εξόδου από τα Μνημόνια και την ανθρωπιστική κρίση στη χώρα, δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο από την επιθυμία να είμαστε μέρος μια Ευρώπης των λαών και όχι ανθρωποθυσιών.

__________________________________________________________________________ Ε.Βενιζέλος μετά τις Ευρωεκλογές του 2014 ...και Ε.Βενιζέλος μετά τις Ευρωεκλογές του 20009