Powered By Blogger

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

ΣΥΝΤΑΓΜΑ 29 & 30 Ιουνίου 2011: Τέλος εποχής...




Συνοπτικά οι δύο τελευταίες μέρες είναι αυτό που θα ισχυριζόμασταν μ΄ ευκολία πως άλλαξαν τον (μικρο)κόσμο μας, καθώς στο ναό της δημοκρατίας ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία στις 29 Ιουνίου από τους βουλευτές μας το μεσοπρόθεσμο (με 155 ΝΑΙ, 138 ΟΧΙ, και 5 ΠΑΡΩΝ).  
Έξω βέβαια από τη Βουλή σ΄ όλη την πλατεία Συντάγματος και στους γύρω δρόμους οι συγκρούσεις μεταξύ αστυνομικών και πολιτών υπήρξαν πολύωρες και κάτι παραπάνω από σφοδρές με πολλούς τραυματίες, αφού ήταν πρωτοφανής η ρίψη χημικών, η βιαιότητα των συγκρούσεων και οι βανδαλισμοί σε παρακείμενα καταστήματα και ξενοδοχεία, εν μέσω μάλιστα και τουριστικής περιόδου (μια καλή διαφήμιση...για τον τουρισμό μας).
Την επόμενη μέρα, στις 30/6/2011, είχαμε  ανάλογη ψηφοφορία με 155 Ναι, 136 ΟΧΙ και 5 ΠΑΡΩΝ, για την έγκριση του εφαρμοστικού νόμου του μνημονίου 2, που ανοίγει επί της ουσίας και τους ασκούς του Αιόλου για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τη νέα φορο-εξόντωση μισθωτών, συνταξιούχων και ελεύθερων επαγγελματιών.
Επειδή είναι βέβαιο πως πήρατε πλατιά πληροφόρηση για τα θέματα αυτά από όλα τα ΜΜΕ («παραδοσιακά» και ηλεκτρονικά), δεν φιλοδοξούμε να προσθέσουμε κάτι νέο στην ενημέρωσή σας, πέρα από δύο πολύ σημαντικά video που ο χρόνος θα κρίνει περαιτέρω την αξία τους:
Το ένα είναι από την  αιτιολογική ομιλία στη Βουλή στις 29/6 του (διαγραμμένου πια από το κυβερνών κόμμα) βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας κ. Π. Κουρουμπλή, ο οποίος εξήγησε με σαφή και αποστομωτικό τρόπο την άρνηση του να συνεισφέρει με την ψήφο του στη μακροχρόνια κατάρρευση της χώρας:

Το δεύτερο είναι από τις «πολεμικές» ανταποκρίσεις ξένων μέσων μαζικής ενημέρωσης που έζησαν τα γεγονότα της Τετάρτης:


Πηγή: ALTER

Καλό μήνα σε όλους!


Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 28 & 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011

Συντονιστικό Συμβασιούχων
Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε.





Φίλοι και συνάδελφοι Συμβασιούχοι,
Τις τελευταίες μέρες βιώνουμε έναν απάνθρωπο μετα(ανα)σχηματισμό της κυβερνητικής πλειοψηφίας από το «Σοσιαλισμό ή βαρβαρότητα» σε μια πρωτοφανή, ωμή βαρβαρότητα με την κατάθεση ενός νέου Μνημονίου (προς αντικατάσταση του αποτυχημένου πρώτου) και ενός «εφαρμοστικού νόμου» που εισηγούνται με αδιανόητη  αγριότητα τα ακόλουθα:
Ø   Πακέτο ταχύτατων αποκρατικοποιήσεων- εκποιήσεων δημόσιας περιουσίας, με τη σύσταση «Ταμείου Δημόσιας Περιουσίας Α.Ε.»
Ø   Νέες μειώσεις στα αφορολόγητα όρια, νέα αύξηση φορολογικών συντελεστών για τα συνήθη υποζύγια, αύξηση του ΦΠΑ σε είδη εστίασης , αύξηση σε τέλη κυκλοφορίας, αύξηση φόρου στα καύσιμα, νέα «εισφορά αλληλεγγύης» από 1-4% σε όλα τα εισοδήματα και αυστηρότεροι όροι στη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας που έχει πια ανάγκη ένα εκατομμύριο πολιτών.
Ø  Στα εργασιακά, μετακίνηση «πλεονάζοντος» προσωπικού από τους Φορείς του Δημοσίου που συγχωνεύονται ή καταργούνται σε κατάσταση εργασιακής εφεδρείας με το 60% των βασικών αποδοχών για 12 μήνες και μετά...αξιολόγηση από το ΑΣΕΠ προκειμένου να επαναπροσληφθούν  με αναλογία 1/5.
Ø   Για μας τους «επιτηδευματίες» με μπλοκάκι η νέα χρονιά δεν προοιωνίζεται καλύτερη:  με τους νέους συντελεστές από 10% στο πάνω από 8.000 € εισόδημα, με την «ειδική εισφορά αλληλεγγύης» από  1% και με το καταβολή ετήσιου τέλους επιτηδεύματος από 400 €, οι απώλειες φτάνουν έναν ακόμα μισθό σε ετήσια βάση.

Είναι πια ηλίου φαεινότερο το σχέδιο της υπηρεσιακής κυβέρνησης που έχει παραδώσει από πέρυσι με το «Μνημόνιο Ένα» τη χώρα άνευ όρων στους διεθνείς τοκογλύφους:
Να εδραιώσουν ένα καθεστώς απέραντης φτώχειας, ανέχειας και δυστυχίας, ενώ «...δεν μπορώ να σας κάνω δήλωση ότι δεν θα ξαναεισηγηθώ να επιβληθούν νέα πρόσθετα μέτρα...», όπως δήλωσε απερίφραστα ο νέος υπουργός Οικονομικών.
Συνάδελφοι,
Αξίζει άραγε να τιμωρηθούμε απάνθρωπα επειδή στηρίξαμε και στείλαμε στο κοινοβούλιο επί δεκαετίες διεφθαρμένες κυβερνήσεις που στην ύστατη στιγμή θεωρούν εύκολη λύση τα δανεικά και την καταστροφή των εισοδημάτων της απόλυτης πλειοψηφίας αντί για ανεύρεση χρημάτων από πηγές φορολογίας με αδήλωτα και πολύ υψηλά εισοδήματα και φυσικά από την εκκίνηση της οικονομίας με μεθόδους ανάπτυξης;
Αξίζει άραγε να ανεχόμαστε από τους τιμητές της δημοκρατίας εθνοπατέρες δηλώσεις του τύπου: «...ο στρατός θα πρέπει να προστατεύσει με τανκς τις τράπεζες επειδή δεν θα επαρκούν οι αστυνομικές δυνάμεις. Θα ξεσπάσουν ταραχές σε όλη τη χώρα, τα καταστήματα θα αδειάσουν και μερικοί άνθρωποι θα πηδήξουν από τα παράθυρα...»;
Επειδή ΔΕΝ είναι αυτή η σύννομη διακυβέρνηση στα πλαίσια των δημοκρατικών θεσμών,
Επειδή σε λίγες ώρες επιχειρείται να συρθεί με τη βία η χώρα σε καθεστώς μακροχρόνιας εξαθλιωτικής υποτέλειας με την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου,
Συμμετέχουμε στη 48ωρη απεργία της Τρίτης 28 και Τετάρτης 29 Ιουνίου 2011, που έχουν προκηρύξει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ,  για να ενώσουμε τις φωνές μας με όλους τους εξοργισμένους πολίτες από κάθε γωνιά της χώρας  διατρανώνοντας στο Σύνταγμα την αντίθεσή μας στο επιχειρούμενο ξεπούλημα :
ΔΕΝ «ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ»,
ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΑΜΕ,
ΔΕΝ AΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
!

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Συντονιστικό Συμβασιούχων
Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε.



Ανοιχτός ο δρόμος για δικαστική  δικαίωση όλων των Συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες


Φίλοι και συνάδελφοι Συμβασιούχοι,

Όπως ίσως πληροφορηθήκατε από τα μέσα ενημέρωσης, δημοσιεύτηκε το απόγευμα της Τετάρτης 22 Ιουνίου 2011 η ιστορική απόφαση 7/2011 της Ολομέλειας του Άρειου Πάγου σχετικά με την υπόθεση των Συμβασιούχων καθαριστριών του ΟΠΑΠ, οι οποίες προσλήφθηκαν το ΄90 και ΄91 με ημερήσιες συμβάσεις και το ΄95-΄97 όταν μειώθηκε το πενθήμερο ωράριο εργασίας τους σε τέσσερις και σε τρεις ημέρες υπέβαλαν αγωγή για αναγνώριση των συμβάσεών τους ως αορίστου χρόνου και για διαφορές αποδοχών.
Η απόφαση της Ολομέλειας (με ψήφους 26 υπέρ έναντι 20 κατά), που απέρριψε την εισήγηση του Εισηγητή –Αρεοπαγίτη  και την πρόταση του Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, συνιστά τη βασικότερη επιτυχία των αποφάσεων αυτών, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο δικαστικής δικαίωσης των συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, κατοχυρώνοντας ρητά το αναφαίρετο δικαίωμα του δικαστή να δίνει τον ορθό νομικό χαρακτηρισμό της κάθε εργασιακής σχέσης ως αορίστου χρόνου, ανεξάρτητα του χαρακτηρισμού που επέβαλλε ο εργοδότης είτε μέσω σύμβασης, είτε μέσω νόμου, είτε μέσω Κανονισμού Προσωπικού (όπως πχ. Συμβάσεις έργου, stage κλπ).
Για την επιτυχία αυτού του πολύ σημαντικού αποτελέσματος -που καθοριστικής σημασίας υπήρξε και η συμμετοχή των δικών μας νομικών παραστατών- ο επικεφαλής Χ. Νικολουτσόπουλος εξηγεί [τα έντονα και πλάγια γράμματα δικά μας]:
«...Οι βασικές παραδοχές των αποφάσεων είναι οι ακόλουθες:
1)  Ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός των εννόμων σχέσεων αποτελεί διαχρονικά έργο του δικαστή, ο οποίος δεν δεσμεύεται από τον χαρακτηρισμό που έδωσαν σε αυτές τα μέρη, ούτε καν από τον χαρακτηρισμό που τυχόν έδωσε ο ίδιος ο νομοθέτης. Η υποχρέωση αυτή του δικαστή απορρέει ευθέως από το Σύνταγμα (άρθρα 26 § 3 και 87 § 2 του Συντάγματος.
 2)      Το άρθρο 8 § 3 του Ν. 2112/1920, το οποίο παγίως έχει εφαρμοσθεί από την νομολογία για την αντιμετώπιση της καταχρηστικής σύναψης συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, αποτελεί μηχανισμό ορθού νομικού χαρακτηρισμού των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου στις περιπτώσεις που οι καλυπτόμενες ανάγκες είναι πάγιες και διαρκείς. Η διάταξη αυτή απορρέει ευθέως από το ίδιο το Σύνταγμα, όχι μόνο από τις συνταγματικές εκείνες διατάξεις που επιβάλλουν τον ορθό νομικό χαρακτηρισμό, αλλά και από τις διατάξεις του άρθρου 25 §§ 1 και 3 του Συντάγματος, που απαγορεύουν την κατάχρηση.
3)      Το άρθρο 8 § 3 του Ν. 2112/1920 δεν εφαρμόζεται μόνο στον ιδιωτικό τομέα αλλά και στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Δεν αποτελεί εμπόδιο για την εφαρμογή του, ούτε ο νομοθετικός χαρακτηρισμός των συμβάσεων ως «ορισμένου χρόνου», ούτε το άρθρο 21 του Ν. 2190/1994, που απαγορεύει την μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου.
 4)      Το άρθρο 8 § 3 του Ν. 2112/1920 παρέχει πληρέστερη προστασία έναντι της παρεχόμενης από την μεταγενέστερη Οδηγία 1999/70/ΕΚ και τα ΠΔ με τα οποία ενσωματώθηκε αυτή στην ελληνική έννομη τάξη. Συγκεκριμένα με την Οδηγία αυτή και τα ΠΔ καλύπτονται μόνο οι διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ από το άρθρο 8 § 3 Ν. 2112/1920 καταλαμβάνεται και η πρώτη (η μία και μόνη) σύμβαση ορισμένου χρόνου...»
Εμείς θα κλείσουμε με ένα μικρό εδάφιο από την απόφαση του Α. Πάγου και με την ευχή να δικαιωθούν και οι δικοί μας αγώνες και όσων Συμβασιούχων αγωνίζονται για την εξασφάλιση της εργασιακής τους αξιοπρέπειας, σε μια χώρα που η ανεργία ήδη έχει πάρει εδώ και καιρό μη αναστρέψιμες διαστάσεις:
«...Εξάλλου η φύση της σύμβαση ή της δικαιοπραξίας δεν εξαρτάται από το χαρακτηρισμό που δίνουν σ’ αυτή οι δικαιοπρακτούντες ή ο νόμος, γιατί ο χαρακτηρισμός αυτός αποτελεί έργο του δικαστηρίου της ουσίας κατά την άσκηση της δικαιοδοτικής λειτουργίας του, όπως οριοθετείται από τις διατάξεις των άρθρων 26 παρ. 3 και 87 παρ. 2 του ισχύοντος Συντάγματος, το οποίο αξιολογώντας τα πραγματικά περιστατικά που εκτίθενται στο δικόγραφο της αγωγής εφόσον στη συνέχεια προκύψουν και κατά την αποδεικτική διαδικασία, προσδίδει τον ορθό νομικό χαρακτηρισμό στη σύμβαση...»

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ 15/6/2011

Συντονιστικό Συμβασιούχων
Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε.




Φίλοι και συνάδελφοι Συμβασιούχοι,

Εδώ και σχεδόν 20 μήνες βιώνουμε σε καθεστώς απόλυτης εθνικής κατάθλιψης τις αποτυχημένες πολιτικές επιλογές μιας κυβέρνησης που με την προσχηματική πρόθεση της σωτηρίας της χώρας  έχει κατορθώσει να βυθίσει σε τρομακτική ύφεση κάθε οικονομική δραστηριότητα στον ιδιωτικό τομέα, να εκτοξεύσει σε πρωτοφανή μεταπολεμικά επίπεδα την ανεργία και να μεθοδεύει την «αξιοποίηση» - εκποίηση της δημόσιας περιουσίας , των κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων μέσω του υπό κύρωση από το Κοινοβούλιο μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Για το «Μνημόνιο 1» που υπογράφηκε το Μάιο του 2010, αποκαλύφθηκαν σχετικά πρόσφατα οι εθνικά επαχθέστατοι όροι «...Με την παρούσα ο Δανειολήπτης [η Ελλάδα]  αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος...» (σελ. 21 ) και  «... Ούτε ο Δανειολήπτης [η Ελλάδα] ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης – συντηρητικής ή αναγκαστικής - ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση...» (σελ 31).
Οι θυσίες και οι οικονομική αφαίμαξη που υποβλήθηκαν όλοι οι πολίτες σε αυτή τη χώρα στο όνομα αυτής της επαίσχυντης δανειακής σύμβασης,  ανακαλύψαμε εξαπατημένοι (για μια ακόμα φορά ένα χρόνο μετά) πως έγιναν εις μάτην και η απόδειξη είναι το μεσοπρόθεσμο και το νέο μνημόνιο προκειμένου να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε με εξαθλιωτικούς όρους για να...ξεπληρώνουμε τα λεφτά που ΔΕΝ φάγαμε εμείς, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού αυτής της χώρας που έχει τέσσερες (!!!) χρεοκοπίες ήδη στο ενεργητικό της από το 1827.
Το καμπανάκι για τους κινδύνους της ακολουθούμενης  πολιτικής χτυπούν  ακόμα και ευρωπαϊκές φωνές όπως ο επίτροπος για τ' ανθρώπινα δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τόμας Χάμαρμπεργκ, που επισημάνει  «...ότι η περιοριστική πολιτική τείνει να καταστήσει μόνιμα θύματα της κρίσης, τα πλέον ευάλωτα άτομα των ευρωπαϊκών κοινωνιών,  όπως είναι οι πολύ φτωχοί, τα άτομα με αναπηρία, οι ηλικιωμένοι και όσοι χρειάζονται βοήθεια από το κράτος...»
Η αυριανή Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011 αποτελεί έναν ακόμα σταθμό στο μακρύ και δύσκολο δρόμο των αντιδράσεων που ξεκίνησαν μερικές χιλιάδες αγανακτισμένοι συμπατριώτες μας, γιγαντώνεται σταδιακά και συμπεριλαμβάνει πια και τις έκδηλες αντιδράσεις ακόμα και συμπολιτευόμενων βουλευτών. Οφείλουμε όλοι να συμμετάσχουμε, ως εργαζόμενοι και ως πολίτες μιας χώρας που επιχειρείται να ξεπουληθεί ξεδιάντροπα σε ξένους και εγχώριους τοκογλύφους, χωρίς ίχνος πατριωτισμού, εθνικής συνείδησης ή έστω στοιχειώδους ανθρωπισμού.
Εμείς ως ελαστικά εργαζόμενοι «επιτηδευματίες» υπό εργασιακό καθεστώς ανασφάλειας και ομηρίας σ΄ ένα κλίμα με νέες εξαγγελίες για αυξήσεις στο 25% της παρακράτησης στα «μπλοκάκια» (μετά της αυξήσεις στις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία και τα μέτρα για κατάργηση του αφορολόγητου), βιώνουμε τη λογική του μνημονίου εδώ και χρόνια και δεν έχουμε πια  ψευδαισθήσεις για το ζοφερό τοπίο που έρχεται.
Συμμετέχουμε στην απεργιακή κινητοποίηση της Τετάρτης 15 Ιουνίου 2011, ενώνοντας τις φωνές μας μαζί με τους χιλιάδες αγανακτισμένους πολίτες, τους χιλιάδες εξοργισμένους εργαζόμενους, τους συναδέλφους στη δική μας επαπειλούμενη εργασία από την πρόθεση της κυβέρνησης να μειώσει τον αριθμό των Συμβασιούχων στο μισό αλλά και από τις ενέργειες για κατάργηση, συγχώνευση και «απορρόφηση» δημόσιων φορέων και οργανισμών με απολύσεις...μέσω ΑΣΕΠ («για να πάρουν ένα θετικό μήνυμα οι αγορές (!!!)»  χιλιάδων εργαζομένων αορίστου χρόνου.
Το μήνυμα που θα δώσουμε αύριο σε κάθε κατεύθυνση θα είναι σαφές:
ΔΕΝ «ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ»,
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ,
ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΑΜΕ,
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΑΛΛΟ
!

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Απόφαση - έκπληξη του Α. Πάγου για συμβασιούχους του ΟΤΕ

 
Από τις αισιόδοξες ειδήσεις του κατά τα άλλα ζοφερού εργασιακού τοπίου με τις αλλεπάληλες επιθέσεις λόγω μεσοπρόθεσμου, είναι η ακόλουθη που δημοσιεύτηκε στο "ΕΘΝΟΣ" και την παραθέτουμε αυτούσια: 



"Απρόσμενη εξέλιξη για συμβασιούχους "νέας γενιάς": Το ανώτατο δικαστήριο κρίνει ότι συμβάσεις ορισμένου χρόνου πρέπει να μετατραπούν σε αορίστου επειδή υποκρύπτουν κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών.
 Ο Αρειος Πάγος, ανατρέποντας αντίθετες εφετειακές αποφάσεις αλλά και την αντίθετη νομολογία της Ολομέλειας ΑΠ, έκρινε ότι μπορούν να μονιμοποιηθούν συμβασιούχοι του ΟΤΕ μολονότι ο Κανονισμός του το απαγορεύει ρητά .
"Πράσινο φως" για τη μονιμοποίηση συμβασιούχων και "νέας γενιάς" (με διαδοχικές συμβάσεις που "έτρεχαν" και το καλοκαίρι του 2004) ανάβει ο Αρειος Πάγος, ακόμα και στην περίπτωση που ο Γενικός Κανονισμός ενός οργανισμού απαγορεύει ρητά τη μετατροπή μιας σύμβασης από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Με αποφάσεις-σοκ τα εργατικά τμήματα του ΑΠ, ανατρέποντας αντίθετες εφετειακές αποφάσεις αλλά και την αντίθετη νομολογία της Ολομέλειας ΑΠ, έκριναν ότι μπορούν να μονιμοποιηθούν συμβασιούχοι του ΟΤΕ (που είχαν προσληφθεί ως έκτακτο προσωπικό, με σύμβαση ορισμένου χρόνου) μολονότι ο Κανονισμός του (που έχει ισχύ νόμου) το απαγορεύει ρητά, όπως συμβαίνει και με αντίστοιχους νόμους ή κανονισμούς άλλων φορέων, οργανισμών, επιχειρήσεων κ.λπ.
Οι αρεοπαγιτικές αποφάσεις ξεπέρασαν τις αρνητικές για τους συμβασιούχους εισηγήσεις προς τον ΑΠ, που όρθωναν τα γνωστά συνταγματικά εμπόδια που προέκυψαν με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001. Κατά τις αρεοπαγιτικές εισηγήσεις (τις παρόμοιες εφετειακές αποφάσεις και την αντίστοιχη νομολογία της Ολομέλειας) έπρεπε να υπερισχύσει η απαγόρευση μονιμοποίησης, αφού προβλέπεται από τον Κανονισμό, που έχει ισχύ νόμου.
Ομως ο ΑΠ, κάνοντας ένα μεγάλο φιλεργατικό βήμα, ανατρέπει τα δεδομένα, ξαναφέρνοντας στο προσκήνιο τον απόλυτα προστατευτικό για τους εργαζόμενους νόμο 2112/20 (επί Ελ. Βενιζέλου), αφού δέχεται ότι πρέπει να εφαρμοστεί αυτός, που δεν επιτρέπει να υπογράφονται συμβάσεις με διαφορετικό "μανδύα" και έτσι να καταστρατηγούνται εργασιακά δικαιώματα.
ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ
Συνεπώς δεν επιτρέπεται να εφαρμοστεί Κανονισμός (ή νόμος) που απαγορεύει μετατροπή των συμβάσεων, ακόμα και όταν οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται προσχηματικά ως συμβασιούχοι δήθεν για κάλυψη πρόσκαιρων ή επειγουσών αναγκών, ενώ στην πραγματικότητα απασχολούνται για κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών.
Οι αρεοπαγίτικες αποφάσεις φέρνουν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τους εργαζόμενους σε περιόδους δεινής οικονομικής κρίσης, έρχονται σε αντίθεση με τις γνωστές αποφάσεις της Ολομέλειας (19-20/07) κατά των συμβασιούχων, όπως επισημαίνει η δικηγόρος των εργαζομένων Μαργ. Στεφανάτου και εναρμονίζονται προς την πρόσφατη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που άφησε τα ελληνικά δικαστήρια ελεύθερα να εφαρμόσουν τον προστατευτικό νόμο 2112/20, όπου το κρίνουν απαραίτητο.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
Απόλυτος κριτής τα δικαστήρια
Ο Αρειος Πάγος κρατά "ζωντανό" το δικαίωμα των δικαστηρίων να κρίνουν αποκλειστικά εκείνα ποιος είναι ο πραγματικός και ορθός χαρακτηρισμός μιας εργασιακής σχέσης, ανεξάρτητα από την ονομασία που της δίνει ο νομοθέτης ή ο εργοδότης. Επομένως η απαγόρευση διά νόμου μετατροπής των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου δεν εμποδίζει τα δικαστήρια να αναγνωρίσουν τον πραγματικό χαρακτηρισμό μιας εργασιακής σχέσης. Με τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου δικαιώθηκαν δύο συμβασιούχοι. Η μία είχε προσληφθεί ως έκτακτο προσωπικό με καθήκοντα κλάδου διοικητικού - εκμετάλλευσης, ενώ ο δεύτερος ήταν εργάτης."

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ – ΕΘΝΟΣ

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ

Αθήνα, 3 Ιουνίου 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Πανελλήνιο Συντονιστικό Συμβασιούχων συνεδρίασε έκτακτα και σε ανοικτή συγκέντρωση την Τρίτη, 31 Μαΐου 2011, στο Εργατικό Κέντρο Αθηνών. Στην κατάμεστη αίθουσα συμμετείχαν εκπρόσωποι συμβασιούχων από πολλούς χώρους.
Αναπτύχθηκε επί πολύ ώρα σοβαρός προβληματισμός εν όψη της απόφασης της Πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου στο προσεχές διάστημα. Παράλληλα προσεγγίσαμε το γενικό πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο επιδιώκουμε την επίτευξη των στόχων μας ως συμβασιούχοι, που δεν είναι άλλοι από την διασφάλιση σταθερής εργασίας. Η επαπειλούμενη κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας και οι συνέπειες που αναπόφευκτα επιφέρει σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο είναι ένα γεγονός, το οποίο μας προβληματίζει βαθύτατα, αφού γνωρίζουμε καλά ότι επί χρόνια είμαστε ο αδύναμος κρίκος στις εργασιακές σχέσεις της χώρας μας με ανύπαρκτα δικαιώματα και σε περιβάλλον πλήρους εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα:
Σε ένα τέτοιο φοβερό οικονομικό και εργασιακό περιβάλλον πόσα περιθώρια υπάρχουν ώστε εμείς οι συμβασιούχοι να βρούμε το δίκιο για το οποίο τόσο πολύ παλεύουμε και προσδοκούμε;
Ως απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, οπωσδήποτε είναι σημαντικό να διαπιστώσουμε κατά πόσο και σε ποιο βαθμό η δικαστική εξουσία θα απαντήσει στα θέματα που εισήγηση του Αρεοπαγίτη Α. Δουλγεράκη έχει θέσει. Φυσικά, δεν θα υποτιμήσουμε καθόλου, την μεγάλη νίκη στο δικαστικό αυτό αγώνα, κατά την οποία 26 Αρεοπαγίτες καταψήφισαν την παραπάνω εισήγηση, η οποία εάν είχε υιοθετηθεί θα ήταν η απόλυτη ταφόπλακα μας για τα επόμενα 10 χρόνια τουλάχιστον. Δεν είναι σωστό να υπάρξει κανένα άλλο σχόλιο την ώρα αυτή μέχρι και την δημοσίευση της απόφασης, την οποία τότε μόνο θα αξιολογήσουμε. Κάθε άλλος σχολιασμός, ο οποίος ανεύθυνα γίνεται μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει.
Πρόσφατα το Πρωτοδικείο Αθηνών με δικαστή την πρόεδρο πρωτοδικών Ειρήνη Νικολάου, δημοσίευσε εντός 15 ημερών, απορριπτικές αποφάσεις Ασφαλιστικών Μέτρων, με τις οποίες βρέθηκαν στο δρόμο 220 περίπου συμβασιούχοι του Δήμου Αθηναίων, οι οποίοι ανήκαν στον τομέα της καθαριότητας και σχεδόν οι μισοί ήταν οδηγοί απορριμματοφόρων. Το γεγονός μας προκάλεσε αλγεινή εντύπωση, όχι τόσο γιατί εξέφρασε μία άποψη έστω κι αν αυτή ήταν εναντίον μας, αλλά κυρίως γιατί η συγκεκριμένη πρόεδρος δεν επέδειξε την συμπεριφορά που το ίδιο το πνεύμα του εργατικού δικαίου επιβάλλει, δηλαδή να δημοσιεύσει την απόφαση αφού προηγουμένως θα ελάμβανε υπόψη της την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία πρόκειται σύντομα να δημοσιευθεί. Πίσω από αυτή την απαράδεκτη «βιασύνη» που αφήνει όχι μόνο 220 εργαζόμενους άνεργους αλλά κυρίως το σπουδαιότερο τομέα του Δήμου Αθηναίων ανενεργό, θα μπορούσε να πει κανείς ότι κρύβεται η βιασύνη της κυβέρνησης να ξεμπερδέψει το γρηγορότερο δυνατόν από εμάς κι από τον ενοχλητικότατο θεσμό των ασφαλιστικών μέτρων, που της καθυστερεί τα σχέδια.
Όσο αιθεροβάμονες και ονειροπόλους κι αν μας χαρακτηρίσει κάποιος, εν τούτοις θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν είναι δυνατόν η κυοφορούμενη απόφαση του Αρείου Πάγου να μην απαντήσει σε όλες τις αντεργατικές σκέψεις που έθεσε η εισήγηση του κ. Δουλγεράκη.
Συνάδελφοι,
Ύστερα από τις πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες, οι οποίες είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των κατευθύνσεων των πλέον εξωθεσμικών και εξωεθνικών οικονομικών παραγόντων, με ιδιαίτερη αισιοδοξία παρακολουθούμε, χειροκροτούμε, συμμετέχουμε και συμβάλουμε στην ανάπτυξη ενός πρωτόγνωρου κοινωνικού κινήματος, το οποίο ακαπέλωτο γεμίζει τις πλατείες. Το κίνημα αυτό, στο οποίο για πρώτη φορά συμμετέχει ο μέσος καθημερινός έλληνας πολίτης, αφυπνίζει και διαμορφώνει νέες συνειδήσεις, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την μέχρι τώρα πολιτική τάξη πραγμάτων. Παρά το ότι είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς τα χαρακτηριστικά και την πολιτική προοπτική αυτού του κινήματος, βέβαιο είναι ότι όσο γιγαντώνεται τόσο περισσότερο μας γεμίζει ελπίδα πως τίποτα δεν είναι χαμένο. Η σημαντικότητα είναι ιδιαίτερη, στο βαθμό που αντίστοιχα κινήματα αναπτύσσονται ταυτόχρονα σε πολλές ευρωπαϊκές και όχι μόνο πόλεις.
Πέρα από τον δικαστικό αγώνα λοιπόν, που καθόλου δεν υποτιμούμε, είναι αναγκαίο να μην αγνοούμε την ζωντανή αυτή πραγματικότητα, η οποία συντελείται και ανατρέπει αυτά που η Τρόικα και η κυβέρνηση θεωρούν ως δικά τους δεδομένα.

Συνάδελφοι,
Σας καλούμε όλους να συμμετέχετε στις αγωνιστικές αυτές εκδηλώσεις γιατί είναι η δική μας απάντηση στην προσπάθεια κατεδάφισης όλων των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων μας.

Για το Πανελλήνιο Συντονιστικό Συμβασιούχων,
• ΚΕΠΥΟ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΟΠΑΔ ( συμβασιούχοι stage)
• ΔΗΜΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ ( συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου)
• ΟΑΕΔ + ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ( συμβασιούχοι stage)
• ΔΗΜΟΣ ΨΥΧΙΚΟΥ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ ( συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου)
• ΕΤΑ ΑΕ ( συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου)
• ΥΠΠΟ ( συμβασιούχοι εργασίας , stage)
• ΟΑΕΕ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΔΗΜΟΣ ΑΙΓΑΛΕΩ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΙΚΑ ( συμβασιούχοι stage)
• ΟΓΑ ( συμβασιούχοι stage)
• ΔΗΜΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ – ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ
• ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Δ/ΝΣΗ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΕΣΥΕ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΤΣΑΥ ( συμβασιούχοι stage)
• ΕΛΤΑ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΔΗΜΟΣ ΔΑΦΝΗΣ
• ΟΕΚ
• ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝ.ΑΤΤΙΚΗΣ
• ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΚΕΠ
• ΕΛΤΑ (συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου)
• ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
• ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
• ΔΕΗ
• ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ Β. ΕΛΛΑΔΟΣ
• ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΡΗΤΗΣ
• ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
• ΔΗΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
• ΔΟΥ
• ΗΔΙΚΑ
• ΟΔΙΕ
• ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ