Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
ERROR 404: Democracy not found !*
Για μας που η εργασία αποτελεί κεντρικό θέμα, αναμφισβήτητα η συγκλονιστικότερη είδηση της εβδομάδας ήταν η ανακοίνωση της ΕΛ.ΣΤΑΤ. (της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής), σχετικά με το δείκτη ανεργίας του Γ΄ τριήνου του 2011 που άγγιξε το 17,7%, από 16,3 το δεύτερο τρίμηνο ή αλλιώς 878.266 άτομα επισήμως καταγεγραμμένα στις λίστες ανεργίας του ΟΑΕΔ. Τέτοιο ποσοστό ανεργίας δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε στη χώρα μας σε συνθήκες ειρήνης (εκτός και αν όπως όλα δείχνουν είμαστε στο μέσο ενός παγκόσμιου οικονομικού πολέμου).
Ούτε το μέτρο των συγκαλυμμένων απολύσεων της εφεδρείας φάνηκε ν΄ αποδίδει στην ενίσχυση της «δεξαμενής» των ανέργων, καθώς τελικά ο αριθμός αυτών που αφορούσε δεν ξεπέρασε τα 1000 άτομα που θα συνταξιοδοτούνταν ούτως ή άλλως και ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δ. Ρέππας, δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν πλέον ταμπού για απολύσεις στο Δημόσιο» επαναφέροντας έτσι το ζήτημα των απολύσεων, κάτι που υποθάλπει η στάση της Τρόϊκας. Η Ελλάδα θα πρέπει να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις και να μην θεωρεί δεδομένη τη νέα βοήθεια, φαίνεται να δήλωσε υψηλόβαθμη πηγή της τρόικας, όπως μεταδίδει το διεθνές πρακτορείο ειδήσεων Reuters. Έτσι θα εξετάζονται και νεώτεροι υπάλληλοι με μόνο στόχο να περιοριστούν κατά 150.000 στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έως το 2015 και με πλάνο να μη μείνουν πάνω από 500.000.
Η τρομακτική ανεργία οφείλεται αποκλειστικά στο ευρώ, δήλωσε ο καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Στέργιος Σκαπέρδας, και παράλληλα η παραμονή στην ίδια (οικονομική) πορεία σημαίνει συνέχιση της λιτότητας και της ανεργίας για το άμεσο μέλλον. Οι ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις αναφέρθηκαν στην αδυναμία επιβίωσης των χωρών στις αρχές του 20ου αιώνα όταν προσπάθησαν να διατηρήσουν το «χρυσό κανόνα» των ισοτιμιών των νομισμάτων τους, με τίμημα τεράστια ανεργία.
Στην ίδια συζήτηση στην εκπομπή Φάκελοι και στο ίδιο μήκος κύματος υπήρξαν και οι τοποθετήσεις του Κώστα Λαπαβίτσα Καθηγητή Οικονομικών στη σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών (SOAS) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και πρωτοπόρου υποστηρικτή της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος: «Η νομισματική ένωση είναι παγίδα για όλες τις χώρες του νότου...Η Ελλάδα έχει πιαστεί στο δόκανο της ΟΝΕ και θα έπρεπε να είχε κάνει αθέτηση πληρωμών στο δημόσιο χρέος και έξοδο από την Ευρωζώνη με δική της πρωτοβουλία και συντεταγμένα, ήδη από τις αρχές του 2010...Το ευρώ βρίσκεται στην καρδιά του ελληνικού προβλήματος δημιουργώντας πλεονάσματα για τη Γερμανία και ελλείμματα για την περιφέρεια. Επισημάνθηκε επίσης ότι η έξοδος από το ευρώ είναι ένα αρχικό αποφασιστικό βήμα, καθώς δεν υπάρχει καμία λύση για το ελληνικό πρόβλημα χωρίς κόστος σήμερα.
Η Δημόσια ιδιοκτησία και δημόσιος έλεγχος στις Τράπεζες, η αλλαγή του φορολογικού συστήματος και βιομηχανική πολιτική, θεμελιώδεις δομικές και ριζικές αλλαγές προτάθηκαν ως μέτρα που πρέπει να τα πάρουν οι νέες πολιτικές δυνάμεις που θ΄ αναδειχτούν, αφού οι παρόντες κομματικοί σχηματισμοί έχουν απολέσει τη μισή και πλέον ποσοστιαία δυναμική τους.
Η συζήτηση για το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» έχει ανοίξει, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα χωρίς τις απαιτούμενες πολιτικές αλλαγών. Επί του παρόντος οι κυβερνώντες με στείρα φαντασία δεν έχουν διάθεση να εφαρμόσουν τις αναγκαίες τακτικές απεγκλωβισμού από τα μέτρα που επιβάλλουν ευρωπαίοι και υπερατλαντικοί τοκογλύφοι, παρότι οι [Λ]Οίκοι αξιολόγησης έχουν βάλει στο στόχαστρο πια και τις τράπεζες των χωρών αυτού του λεγόμενου «σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα», όπως του Βελγίου και προσεχώς της Γαλλίας.
Η πρόκληση έφτασε στο σημείο να υπάρχει ανοιχτή πρόταση από την Τρόικα για ν΄ αναλάβουν γερμανικά συμφέροντα το εδώ Φορολογικό σύστημα, Εσθονοί την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και Νορβηγικές εταιρείες την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου των ΑΟΖ, όπως πληροφορηθήκαμε από στοιχεία που πρόβαλλαν τα ΜΜΕ. Στο ίδιο κλίμα επισημάνθηκε και η επίσκεψη κλιμακίου της «αμαρτωλής» Eurostat στον πρωθυπουργό για τα περίφημα «Greek Statistics», από την καθηγήτρια και πρώην μέλος της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Ζ. Γεωργαντά.
Συν των άλλων οι επιτηρητές μας δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για την υλοποίηση τελικά της ανταλλαγής ομολόγων και της συνακόλουθης απομείωσης του χρέους, κάτι που τέθηκε στην αρχή ως βασικός στόχος της τρικομματικής κυβέρνησης, αλλά τώρα οι συζητήσεις περί ανασχηματισμού (!) φαίνεται να έχουν περισσότερη σημασία για τους κοντόφθαλμους εθνοπατέρες.
Και το ερώτημα είναι τελικά:
Τί μένει στο τέλος της χρονιάς για έναν λαό που συνωστίζεται στα Κοινωνικά Παντοπωλεία και στα συσσίτια στην καλύτερη περίπτωση ή στα σκουπίδια των κάδων στη χειρότερη; Αν αυτή η Ευρωπαΐκή «επιτυχία» απαίτησε μόνο 25 μήνες πιστής υποταγής από τους εγχώριους κυβερνώντες, τί θα συμβεί στο επόμενο διάστημα;
Οι απαντήσεις σ΄ αυτά τα αμείλικτα ερωτήματα θα κρίνουν αν το λαϊκό ένστικτο έχει τελικά δίκιο που δεν εμπιστεύεται όσα λέγονται και θα δικαιώσουν ή όχι όσους πρότειναν εδώ και καιρό αλλαγή πορείας, με πρώτο βήμα την επιστροφή στο εθνικό έλεγχο της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής. "Το ιππικό" δεν θα ρθει από τη Δύση (και ας "ανήκωμεν σ΄αυτήν" κατά την προσφιλή ρήση), γιατί και αυτή ενεργεί κάτω από τους εκβιασμούς των διεθνών τοκογλύφων. Είναι θέμα επιβίωσης να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας, αντιστρέφοντας το κλίμα εντός της χώρας μας και περνώντας τα κατάλληλα μηνύματα εκτός.
ΣΚΑΪ, Εκπομπή "ΦΑΚΕΛΟΙ" , 12/12/2011
Kontra CHANEL, 24/5/2011
Πηγές:
Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ... ΜΑΥΡΗΣ ΤΡΥΠΑΣ!
 |
| Του Γ. Ιωάννου |
Ο όρος μαύρη τρύπα (black hole) είναι ευρύτατα διαδεδομένος και επινοήθηκε το 1967 από τον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό Τζον Χουίλερ (John Wheeler). Δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου, από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας, εξ' ου και η λέξη «μαύρη».
Όχι, δεν αποφασίσαμε αίφνης ν΄ ασχοληθούμε με τη φυσική και τη θεωρία της Σχετικότητας, απλά οφείλουμε να επισημάνουμε τις αναλογίες ανάμεσα στις συμπαντικές μαύρες τρύπες και σ΄ αυτή του προϋπολογισμού που δυστυχώς αποχτά με τη σειρά της...«συμπαντικές» διαστάσεις απειλώντας να κατασπαράξει όλα τα κέρδη από τις αιματηρές θυσίες που έχουν επιβληθεί οι έλληνες πολίτες επί διετίας.
Διαβάσαμε και ακούσαμε, λοιπόν, από τον ηλεκτρονικό Τύπο ότι η «μαύρη τρύπα» του προϋπολογισμού είναι τελικά στα 20,5 δις, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπ. Οικονομικών σχετικά με την εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2011, για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου και όπως προσδιορίστηκε στον ψηφισθέντα προϋπολογισμό του 2012.
Στα...αναπάντεχα νέα ανήκει και η δήλωση του αρμόδιου επιτρόπου για θέματα περιφερειακής ανάπτυξης Γιοχάνες Χαν, που αποκάλυψε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να χρειαστεί να επιστρέψει ευρωπαϊκά κονδύλια ύψους 3,5 δισ. ευρώ εξαιτίας της καθυστέρησης 1.000 έργων που εντάσσονταν στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Το ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει από του χρόνου να διαθέτει, στα σχολεία του κέντρου σε πρώτη φάση, ημερήσια κουπόνια αξίας 2 ή 3 ευρώ που θα εξαργυρώνουν οι μικροί μαθητές περιοχών µε χαµηλούς οικονοµικούς και κοινωνικούς δείκτες στα κυλικεία των σχολείων τους για ν΄ αντιμετωπιστούν φαινόμενα ασιτίας.
Να μην ξεχάσουμε και τους τροϊκανούς τακτικούς επισκέπτες της χώρας που κατά τη έκθεση του ΔΝΤ προβλέπουν ότι η τρέχουσα χρονιά θα κλείσει με ύφεση 6% το, έναντι προγενέστερης πρόβλεψης για συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 5,5%. «Χαράς ευαγγέλια» για εισήγηση νέων σκληρότερων μέτρων για το 2012, που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων:
Απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων, επιβολή αντικειμενικών τεκμηρίων για φορολόγηση ελεύθερων επαγγελματιών, κατάργηση όλων των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, μειώσεις μισθών 20% σε ένστολους και δικαστικούς, καταργήσεις κοινωνικών επιδομάτων και νέες περικοπές στις συντάξεις. Έθεσαν επίσης θέμα κατώτερου μισθού στον ιδιωτικό τομέα για λόγους... «αύξησης της ανταγωνιστικότητας», αν και είναι γνωστό, όπως έχει δηλώσει και η πρώην υπ. Εργασίας κα Λ. Κατσέλη πως το μισθολογικό κόστος στη χώρα είναι από τους συντελεστές που επιβαρύνουν λιγότερο την ανταγωνιστικότητα.
Βεβαίως ο τωρινός υπουργός εργασίας δήλωσε πως δεν υπάρχει πρόθεση κατάργησης της Συλλογικής Σύμβασης εργασίας, αλλά στις συνθήκες που έχουμε βιώσει εδώ και 2 χρόνια, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού (όπως το τέλος στα ακίνητα για παράδειγμα).
Μετά από όλα αυτά θα πρέπει να υποθέσουμε πως η νέα τριμερής κυβέρνηση πέτυχε τους στόχους που είχε θέσει και πραγματικά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί ακριβώς είναι δυσαρεστημένη η επί πενταετίας ελληνίδα (;) ευρωβουλευτής κα Νανά Μούσχουρη, που δήλωσε στη «Die Welt» ότι «είναι θυμωμένη με τους Έλληνες» που έμαθαν να μη δουλεύουν πολύ στις σίγουρες και καλοπληρωμένες(!) δουλειές τους. Επίσης «ότι πρέπει να μάθουν να εξοφλούν τα χρέη τους...». Αυτά βγήκαν στη δημοσιότητα, σε γερμανικό περιοδικό από την ελληνίδα πρέσβειρα καλής θέλησης (!) στις 13 Δεκεμβρίου, μια μέρα που είναι και η επέτειος του ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων, όπου το 1943 οι Γερμανοί πρόγονοι των «δανειστών μας» πυρπόλησαν, λεηλάτησαν ολοκληρωτικά την πόλη και εκτέλεσαν όλους τους άντρες από 14 ετών και πάνω.
Με αυτή την επίκληση στην ιστορική μνήμη πως μπορεί κανείς να μη συμφωνήσει για τα μελλούμενα με τη φράση του γερμανού πολιτικού Κλάους Ερνστ, που σε συνέντευξη στο περιοδικό Crash επεσήμανε:
«Η Ευρώπη πρέπει ν΄ αποφασίσει: Θα σώσουμε τις τράπεζες ή τους ανθρώπους και τη δημοκρατία;»
Πηγές:
Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011
(Κ)Άγκελα παντού!*
_________________________________________________
 |
| Εικόνα από www.enet.gr |
Η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που έλαβε χώρα στο τέλος τη εβδομάδας που πέρασε ήταν κρίσιμης σημασίας, επειδή ασχολήθηκε με το θέμα του χρέους της ζώνης του ευρώ και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Η συνάντηση αυτή διήρκεσε από τις οκτώ το βράδυ μέχρι τις πέντε το πρωί για να καταλήξει στο τέλος στην απόφαση 17 κρατών της ευρωζώνης να δεσμεύονται μεταξύ τους για μια νέα συμφωνία. Για τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, μπορούν να προστεθούν στα 17, και υπάρχουν χώρες οι οποίες έχουν εκφράσει την επιθυμία αυτή, αφού συζητήσουν και με τα νομοθετικά τους όργανα και με τους θεσμούς εξουσίας της χώρας τους.
Στην έλλειψη ομοφωνίας από τους «27» (λόγω Βρετανίας) για την αλλαγή των Συνθηκών, που θα προβλέπουν αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία επικεντρώνεται ο ξένος Τύπος, λίγες ώρες μετά το τέλος των μαραθώνιων διαβουλεύσεων στις Βρυξέλλες. Μετά από 10 σχεδόν ώρες διαβουλεύσεων, η κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ δεν έφερε τα αποτελέσματα που όλοι ανέμεναν, κυρίως λόγω της άρνησης της Βρετανίας να συμφωνήσει στην αλλαγή των Συνθηκών της ΕΕ για αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον, επέλεξε να εξαιρεθεί από το σχέδιο για μια δημοσιονομική ένωση, επειδή δεν θα ήταν προς το συμφέρον του Ηνωμένου Βασιλείου κάτι τέτοιο.
Μια νέα ευρωπαϊκή Συνθήκη που επιβάλλει σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκχωρεί υπερεξουσίες στην Κομισιόν προέκυψε από την διήμερη Σύνοδο Κορυφής που ολοκληρώθηκε χθες στις Βρυξέλλες. Ο γαλλογερμανικός άξονας προωθεί μια πιο στενή δημοσιονομική ένωση με στόχο την διάσωση του ευρώ, στην οικοδόμηση της οποίας συναινούν όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, πλην της Βρετανίας, η οποία επέλεξε τον δρόμο να μη συμμετάσχει.
"Η δυνατότητα για επιπρόσθετη στήριξη από την ΕΚΤ παραμένει αβέβαιη, δεν υπάρχουν αξιόπιστα σχέδια για αποκατάσταση της ανάπτυξης και οι συζητήσεις για τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις είναι ατελείς και αβέβαιες. Αυτός δεν είναι ακριβώς ο τρόπος για να εμπνεύσει κανείς εμπιστοσύνη", όπως ανέφερε οικονομικός αναλυτής.
Η Ελλάδα, όπως και οι υπόλοιπες χώρες που θα συμμετάσχουν στο νέο (γερμανικής κοπής) τοπίο για την Ευρωζώνη, υποχρεώνεται να υιοθετήσει συνταγματικά κατοχυρωμένο «φρένο χρέους», γεγονός που σηματοδοτεί την ανάγκη αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Η αξιολόγηση των εθνικών προϋπολογισμών θα γίνεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ενώ θα υπάρχει ένας αυτόματος διορθωτικός μηχανισμός, και όσα κράτη βρίσκονται στη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος (άνω του 3%) θα υποβάλουν διαρθρωτικά προγράμματα και νέα μέτρα και παράλληλα θα υπάρχει αυτόματος μηχανισμός κυρώσεων. Μόνο εάν υπάρχει η αντίθετη άποψη της πλειοψηφίας στο Συμβούλιο δεν θα εφαρμόζονται οι κυρώσεις αυτές. Η πειθαρχία μπορεί να οδηγήσει σε αποκατάσταση της αξιοπιστίας της Ευρώπης, εμπεριέχει όμως τον κίνδυνο να την ρίξει σε παγίδα μόνιμης ύφεσης.
Κι ενώ στις «αγορές» επικράτησε αισιοδοξία(!), δεν θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε το ίδιο και για την ελληνική πραγματικότητα που μοιάζει πιο ζοφερή από ποτέ:
Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος εξήγησε ότι θα υπάρξει ένα «δημοσιονομικό συμβόλαιο» με κυριότερο στοιχείο τον δημοσιονομικό κανόνα για ισορροπημένους προϋπολογισμούς, ενώ κατηγορηματικά είπε πως οι εκλογές θα γίνουν αφού η κυβέρνηση του ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις που της έχουν ανατεθεί.
Αυτά σημαίνουν πάντως πως απομακρύνεται ο Φεβρουάριος ως μήνας τέλεσης των εκλογών.
Όπως ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός σε σύντομο χρόνο θα ληφθούν αποφάσεις για νέα μέτρα με χρονικό ορίζοντα το 2012 εως το 2014 και μάλιστα τόνισε πως αυτά θα τα υλοποιήσει η νέα κυβέρνηση. Σε ερώτηση για το αν το έλλειμμα του 2011 θα καλυφθεί με νέα άμεσα μέτρα, παρενέβη ο Ε. Βενιζέλος που ουσιαστικά έριξε το ''μπαλάκι'' στους πολίτες!
Στο εσωτερικό διαφορετικές είναι οι προσεγγίσεις που γίνονται στην Ελλάδα από τα κόμματα σχετικά με τις αποφάσεις των Βρυξελλών.Το ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζει θετικές τις αποφάσεις, ενώ η Νέα Δημοκρατία λέει «Όχι» στην περαιτέρω αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων και τις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων. Το τρίτο κόμμα που συμμετέχει στην κυβέρνηση ΛΑΟΣ δια στόματος Κ. Αϊβαλιώτη δήλωσε ότι αυτή η νέα Συνθήκη θα ξεκαθαρίσει τους ευρωπαιολάγνους απ' τους ευρωσκεπτικιστές, και θα πρέπει να τεθεί σε δημοψήφισμα.
Έρχεται «φορτωμένο» φόρους το 2012, από τον πρώτο κιόλας μήνα του νέου έτους με τα βάρη να πέφτουν κατά κύριο λόγο σε μισθωτούς και συνταξιούχους, τα συνήθη φορολογικά υποζύγια, που θα δουν τις μηνιαίες αποδοχές τους να «ψαλιδίζονται» ακόμη περισσότερο μέσω της αυξημένης παρακράτησης φόρου.
Η μείωση του αφορολόγητου ορίου, το ψαλίδισμα των φοροαπαλλαγών, τα νέα τεκμήρια διαβίωσης και οι έκτακτες εισφορές (αλληλεγγύης, τέλος επιτηδεύματος) φέρνουν νέα υπέρμετρα βάρη στις πλάτες των φορολογουμένων, οι οποίοι θα κληθούν να καταβάλουν στην Εφορία τουλάχιστον έναν μισθό εντός του επόμενου έτους. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι εισοδηματικές απώλειες είναι κατά πολύ υψηλότερες.
Τα νέα, σκληρά και επώδυνα μέτρα αναμένεται ότι θα ζητήσει η τρόικα, που έχει προγραμματιστεί να φτάσει στην Αθήνα τη Δευτέρα, στα πλαίσια της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας. Το επόμενο διάστημα θα ασκηθούν έντονες πιέσεις στη χώρα μας, καθώς το έλλειμμα θα ξεπεράσει κατά πολύ τον προβλεπόμενο στόχο, ενώ οι ελεγκτές θα απειλούν την ελληνική πλευρά με επιστροφή στη δραχμή (!)
Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, σε συνεργασία με τους δανειστές, έχει ήδη προετοιμάσει έναν κατάλογο επαχθών μέτρων, ύψους 5,5 δισ. ευρώ, που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων πλήρη κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα, απολύσεις 300.000 υπαλλήλων μέχρι το 2015, καθώς και κατάργηση σειράς φοροαπαλλαγών. Ήδη στον τομέα της εφεδρείας/απόλυσης ο αριθμός των εφέδρων -μέχρι και 8 Δεκεμβρίου- φτάνει τους 7.956 υπαλλήλους και έπεται συνέχεια, παρότι δεκάδες φορείς του Δημοσίου εμφανίζονται απρόθυμοι να δώσουν πληροφορίες για την υπαγωγή υπαλλήλων σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς.
Στον ιδιωτικό τομέα τα νέα είναι ότι στο 2011 έχουν βάλει λουκέτο 70.000 επιχειρήσεις και αναμένονται άλλες 50.000, και ταυτόχρονα μία στις τρεις σε λειτουργία οφείλει στο προσωπικό της, κατά μέσο όρο, τρία μηνιάτικα. Η διαπίστωση αυτή είναι εφιαλτική. Αυτό σημαίνει ότι περισσότερες από 300.000 επιχειρήσεις σε σύνολο περίπου 920.000 δεν καταβάλλουν τους μισθούς στην ώρα τους!
Η αδυναμία της κυβέρνησης ν΄ αποτρέψει το σπιράλ «θανάτου» συνεχούς εντεινόμενης ύφεσης αποτιμάται σε πρόσφατη δημοσκόπηση της GPO όπου καταλληλότερος πρωθυπουργός είναι ο «κανένας», λέει το 54% των πολιτών.
Αρκεί όμως μόνο η άρνηση αποδοχής του παρόντος πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου που επιχειρούν να μας επιβάλλουν με το ζόρι; Όχι, αν κρίνουμε από την πρόσφατη δήλωση του καθηγητή Εργατικού Δικαίου στο ΑΠΘ , Άρι Καζάκου σε συνέντευξη του σε μηνιαίο περιοδικό:
«Tον κατάλογο με τα αιτήματα για τη κατάργηση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τον έδωσαν στην Τρόικα δύο τραπεζίτες και ένας μεγαλοεπιχειρηματίας. Τα μέσα άμυνας υπάρχουν, απλώς οι άνθρωποι σήμερα βρίσκονται υπό το κράτος του φόβου. Γιατί δεν έχουν αντιληφθεί ότι αυτό που τους περιμένει είναι κάτι πολύ χειρότερο».
_________________________________________________
* Παράφραση τίτλου γνωστού τραγουδιού του Τζ. Πανούση
Πηγές:
Περιοδικό “Crash”, Tεύχος 9, Δεκ. 2011, σελ: 50
Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011
Υψηλή ραπτική και μαθητευόμενοι μάγοι
 |
| Στις 6 Δεκεμβρίου η γκρίζα χειμωνιάτικη πόλη τιμά τον αδικοχαμένο Αλέξη |
Η χαοτική Βαβυλωνία που επικρατεί αυτές τις μέρες στην Ευρωζώνη απασχόλησε την επικαιρότητα και για τη βδομάδα που πέρασε καθώς:
Σε καθεστώς παρακολούθησης για πιθανή υποβάθμιση έθεσε η Standard & Poor's τη μακροπρόθεσμη πιστοληπτική αξιολόγηση «ΑΑΑ» του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) ενώ αιφνιδίασε, ανακοινώνοντας πως πιθανόν να προχωρήσει σε υποβάθμιση 15 χωρών της ευρωζώνης - συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και της Γερμανίας - αν δεν ληφθούν αποφάσεις στην επικείμενη σύνοδο κορυφής. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, δήλωσε ότι η προειδοποίηση της Standard & Poor’s για υποβάθμιση 15 χωρών της ευρωζώνης είναι κάτι...θετικό καθώς θα παρακινήσει τους Ευρωπαίους ηγέτες να εντείνουν τις προσπάθειες επίλυσης της κρίσης χρέους κατά τη επικείμενη Σύνοδο Κορυφής.
Ενώ όμως κλονίζεται ο «σκληρός» πυρήνας της ευρωζώνης, σε μας τους...ευρω-λάγνους δείχνει την πόρτα εξόδου ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, σε περίπτωση που δεν ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις μας, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Die Welt.
Φυσικά και η γερμανίδα καγκελάριος δεν έμεινε άπραγη, αλλά στα πλαίσια της τήρησης του «δημοσιονομικής πειθαρχίας» που μας επιβάλλουν οι εταίροι μας, έχρισε τον Χανς Γιόαχιμ Φούχτελ, υφυπουργός Εργασίας της Γερμανίας, «υφυπουργό παρά τη καγκελαρία», επιφορτισμένος με θέματα που αφορούν την Ελλάδα -ένα «μαϊντανό» της πολιτικής, σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο. Ταυτόχρονα, εκτιμάται ότι έτσι θα προωθηθεί και η μεγαλύτερη διείσδυση των γερμανικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα με «όχημα» τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις προς τους δήμους.
Κάπου εδώ ίσως να συνδέεται και η βιασύνη στην αξιοποίηση από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ του ορυκτού πλούτου (χρυσό, χαλκό, μόλυβδο, ψευδάργυρο, άργυρο, αντιμονίτη και άλλα μέταλλα) αξίας 28 δισ. ευρώ που βρίσκεται στο υπέδαφος της χώρας, καθώς οι παραχωρήσεις 10-15 οικοπέδων σε Ιόνιο Πέλαγος και νότια της Κρήτης μέσα το 2012.
Στη λογική των αντίρροπων «περιφερειακών» απόψεων περί ευρωζώνης, ο Εσθονός πρόεδρος, Τόμας Χέντρικ Ίλβες, (μιας χώρας που έγινε φέτος το 17ο μέλος της ευρωζώνης), επεσήμανε δηκτικά ότι το ευρώ δεν ευθύνεται για την κρίση χρέους, αλλά «...η δημοσιονομική ανευθυνότητα ορισμένων μελών της ευρωζώνης», με συγκριμένη υπόδειξη για τη χώρα μας.
Από την άλλη, ο πρώην πρωθυπουργός της Ελάδας, Γ. Παπανδρέου, στο βήμα της βουλής για τη συζήτηση του προυπολογισμού τόνισε ότι «η συντηρητική Ευρώπη κατηγόρησε λαούς αντί να αντιμετωπίσει ασθένειες...την ολιγωρία της Ευρώπης, πληρώνουμε σήμερα...». Ούτε λόγος βέβαια για το γεγονός ότι οι αποφάσεις του «χειρότερου υπουργού Οικονομικών για το '11», κατά τους «Financial Times, μας οδήγησαν σε πλήρη εξαθλίωση επιβάλλοντας μόνο φόρους και περικοπές στη λογική της ικανοποίησης των «δάνειων δυνάμεων».
Η λογική αυτή συμπεριλαμβάνει απολύσεις μέσω της εργασιακής εφεδρείας και δεν αναμένεται να αποφέρει πάνω από 80 εκατομμύρια ευρώ (όπως ομολογεί στο βίντεο και η πρώην υπουργός οικονομικών κα Λ. Κατσέλη), ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση μοιράζει αφειδώς χρήμα: στο ΦΕΚ 2454 , 2/11/2011 ο τωρινός αναπληρωτής υπουργός οικονομικών υπέγραψε απόφαση για καταβολή 25 εκατομμυρίων ευρώ στην Lazard Freres SAS , χρηματοοικονομικού συμβούλου του Ελληνικού Δημοσίου για την ανταλαγή ομολόγων.
Ευτυχώς όμως η λογική της αντίστασης δεν έχει ακόμα σβήσει σε αυτή τη χώρα των αγανακτισμένων...αυνανιστών (για να μεταφέρουμε ευπρεπώς το χαρακτηρισμό Πάγκαλου για τους Έλληνες σε Γάλλο δημοσιογράφο), και δύο νέα επιχειρήματα έρχονται να το επιβεβαιώσουν:
Ø Στην εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης του νόμου για το χαράτσι της ΔΕΗ στο Συμβούλιο της Επικρατείας στις 2 Δεκεμβρίου 2011, εκπρόσωποι των δικηγορικών συλλόγων Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Καλαμάτας , δήμων, συνδικαλιστικών φορέων και συλλόγων καθώς και ιδιωτών έκαναν εξαιρετική δουλειά, επιχειρηματολογώντας εναντίον μιας σαθρής και προσβλητικής στάσης των κυβερνόντων που θέλει να επιβάλλει στους πολίτες τη διατήρηση της επισφαλούς (!) ιδοκτησίας τους μόνο μέσω μιας απαράδεκτης εισφοράς. Η απόφαση αναμένεται το Φλεβάρη του 2012.
Ø Κατά της Τράπεζας της Ελλάδος, εξάλλου, στράφηκαν με μηνυτήρια αναφορά ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, η Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος Εφετείων Αθηνών-Πειραιώς-Αιγαίου και Δωδεκανήσου, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, η Ομοσπονδία Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδος και ο Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής. Οι έξι φορείς με μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών ζητούν την επείγουσα ποινική διερεύνηση του ανεξέλεγκτου τρόπου διαχείρισης από την Τράπεζα της Ελλάδος από το 1997 των αποθεματικών του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (ΕΤΑΑ) που υπολογίζεται πως φτάνουν τα 6 δισ. Ευρώ
Σε μια χώρα που αφήνονται ελεύθεροι «επώνυμοι» επιχειρηματίες μεγαλοφειλέτες προς το δημόσιο, η παράκρουση είναι τέτοια που οι βουλευτές με 258 «ναι» υπερψήφισαν ακόμα και...τις λευκές σελίδες του νέου προϋπολογισμού του 2012 (ναι, υπάρχει και τέτοια σελίδα η 124, για την οποία δεν έχει ακόμα δοθεί κάποια επίσημη απάντηση από τους συντάκτες του προϋπολογισμού).
Αξιοπρόσεκτη λεπτομέρεια: Η τελευταία σειρά της προηγούμενης σελίδας γράφει: «...Η παραπάνω εγγύηση [του Ελληνικού Δημοσίου προς τις τράπεζες ] παρέχεται έναντι προμήθειας ή επαρκών εξασφαλίσεων...».
«Δώστε και σώστε» δηλαδή, για να θυμηθούμε και μια παλιότερη τηλεοπτική διαφήμιση...
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011
Περί Προϋπολογισμών και Απολογισμών
 |
| Πηγή: http://www.forbes.com/ |
“Δεν είναι καθόλου εύκολο να απαντήσεις στον άνεργο, στο μισθωτό που βλέπει το οικογενειακό του εισόδημα να μειώνεται, στο συνταξιούχο που υφίσταται έστω και μικρή περικοπή της σύνταξής του , στον επιχειρηματία που δε βρίσκει πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα, στη μοναχική μητέρα που αγωνίζεται με ένα μικρό μισθό ή ένα επίδομα ανεργίας να μεγαλώσει τα παιδιά της. Κυρίως δεν είναι καθόλου εύκολο να απαντήσεις στη νέα γενιά που, έχοντας υψηλά μορφωτικά προσόντα και μεγάλα ταλέντα, δυσκολεύεται να βρει μία θέση κάτω από τον ήλιο της πατρίδας μας…”
Το παραπάνω κείμενο ανήκει στον Υπουργό Οικονομικών Ε. Βενιζέλο, στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του Οικονομικού Έτους 2012 που κατατίθεται στη Βουλή και αποτυπώνει ανάγλυφα στο νοσηρό οικονομικό κλίμα που επικρατεί στη χώρα μας αυτή την περίοδο.
Εκεί έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε από πρώτο χέρι πολλούς από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για την οικονομία, και επειδή πρόκειται για αποφάσεις που θα κρίνουν την καθημερινότητά μας, κρίνουμε σκόπιμο να μοιραστούμε μερικές επισημάνσεις από αυτό εδώ το βήμα.
Το πρώτο σημείο που κάνει ιδιαίτερη αίσθηση στον αναγνώστη (όποιος μη οικονομολόγος έχει την περιέργεια να διαβάσει τα σχετικά με τον προϋπολογισμό), είναι ότι περιγράφονται μέτρα για το «... πρωτογενές έλλειμμα που θα έχει μειωθεί κατά 21 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά περίπου 10% του ΑΕΠ, ενώ παράλληλα θα έχει καταγραφεί μια σωρευτική ύφεση της τάξης του 12%...»
Επιπλέον, «...όσον αφορά τις προβλέψεις για την ελληνική οικονομία, ο ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται να παραμείνει αρνητικός και το 2012 (-2,8%) μείωση του ΑΕΠ, λόγω της συνέχισης της δημοσιονομικής προσαρμογής και της μεγαλύτερης ύφεσης του 2011...». Οι επενδύσεις φυσικά θα εξακολουθήσουν να συρρικνώνονται στο 4% του ΑΕΠ (2012) από 13% το 2011.
Αν αναρωτιέστε για την ύπαρξη νέων μέτρων για το 2012...Ναι, σωστά μαντέψατε, θα υπάρξουν νέα μέτρα αλλά μόνο για...μας, τα ταπεινά συνήθη υποζύγια που θα...γεμίσουμε με ανείπωτη εθνική υπερηφάνεια επειδή για τη νέα χρονιά τα έσοδα από το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων προβλέπονται αυξημένα κατά 29,1% (βλέπε νέα μέτρα), ενώ έσοδα από το φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων αναμένονται μειωμένα κατά 22,0%...»
Πιο συγκεκριμένα προβλέπεται:
- «...Επιβολή ειδικής εισφοράς κοινωνικής αλληλεγγύης στα φυσικά πρόσωπα [ΟΧΙ σε Εταιρείες πάσης φύσεως!] η οποία επιβάλλεται στα συνολικά δηλωθέντα ή τεκμαρτά εισοδήματα οικονομικού έτους 2011 με κλίμακα από 1% έως 4% ανεξάρτητα εάν το εισόδημα είναι φορολογούμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο ή απαλλασσόμενο, με εξαίρεση τις αποζημιώσεις λόγω απολύσεων είτε κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου είτε κατά τη συνταξιοδότηση (εφάπαξ), καθώς και του επιδόματος ανεργίας. Ακόμα εξαιρούνται οι μακροχρόνια άνεργοι κατά το χρόνο βεβαίωσης. Για εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2012 μέχρι και 31.12.2014 προβλέπεται η διενέργεια παρακράτησης έναντι της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.
- Θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων για τον προσδιορισμού του εισοδήματος
- Επιβολή ετήσιου τέλους επιτηδεύματος σε επιτηδευματίες και ελεύθερους επαγγελματίες. [εδώ υπάγονται και οι Συμβασιούχοι Έργου ως... «επιχειρηματίες»!]
- Επιβολή ειδικού τέλους υπέρ του Δημοσίου για τις ηλεκτροδοτούμενες για οικιστική ή εμπορική χρήση δομημένες επιφάνειες, [το γνωστό«χαράτσι» μέσω ΔΕΗ που μάλλον αποκτά μονιμότερο χαρακτήρα].
- Αύξηση των τελών κυκλοφορίας για όλες τις κατηγορίες των οχημάτων μεσοσταθμικά κατά 10%.
Αντιθέτως για τα νομικά πρόσωπα:
- Μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής από 24% σε 20% στη φορολογία νομικών προσώπων (ΑΕ, ΕΠΕ) και μερισμάτων και εφαρμόζεται στο σύνολο των κερδών τους.
- Ενισχύεται η οικοδομική δραστηριότητα με αναστολή του πόθεν έσχες.
- Υλοποιείται η νομοθετική δέσμευση, που πηγάζει από το ν. 3888/10, για κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
Τα έσοδα από τη φορολογία ακινήτων θα αυξηθούν το 2012 κατά 217,6% και ίσως σε αυτό το πλαίσιο ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Π. Οικονόμου προανήγγειλε πως πρέπει η προσωρινή κυβέρνηση να καταργήσει άμεσα τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων και ν΄ αποφασίζει η...Τράπεζα της Ελλάδος για την αξία τους!
Όλα αυτά βέβαια παρόλο που ο φόρος εισοδήματος (άμεση φορολογία) που εκτιμάται ότι θα εισπραχθεί από τα φυσικά πρόσωπα το 2011 θα είναι 8,3 δις ευρώ έναντι 2,6 δις από τα νομικά πρόσωπα (επιχειρήσεις). Είμαστε μάλλον μια χώρα με πάμπλουτους μισθωτούς και συνταξιούχους που τους αξίζει να σηκώσουν το βάρος των κρατικών εσόδων στις πλάτες τους...
Για τους αισιόδοξους (όσους δηλαδή πιστεύουν ακόμα τις εξαγγελίες των πολιτικών μας ταγών) να αναφέρουμε ότι: «...Τα έσοδα από την άμεση φορολογία προβλέπεται να διαμορφωθούν στα 24.213 εκατ. ευρώ εμφανίζοντας αύξηση κατά 17,4% έναντι του 2011...» , δηλαδή με άλλα λόγια νέοι φόροι για το 2012.
Την πρόθεση αυτή της κυβέρνησης φαίνεται να επιβεβαιώνουν και οι πρόσφατες δηλώσεις υψηλόβαθμου στελέχους του Υπ. Οικονομικών που έκανε λόγο για νέα μέτρα στους προσεχείς μήνες.
Στο υπάρχον σουρεαλιστικό πλαίσιο να προσθέσουμε ότι το 8μηνο του 2011 (Ιανουάριο - Αύγουστο) 8 δις βγήκαν στο εξωτερικό ως αμοιβές και μισθοί, τόκοι, μερίσματα, κέρδη (και από την εδώ δραστηριότητα πολυεθνικών) και 20,7 δις από επενδύσεις χαρτοφυλακίων (ρευστοποιήσεις), για το ίδιο πάντα διάστημα αναφοράς.
Από τα απολογιστικά στοιχεία για το τρέχον έτος μαθαίνουμε επίσης ότι το 2011 θα κλείσει με μείωση του ΑΕΠ κατά 5,5% και η συρρίκνωση της εσωτερικής ζήτησης οδηγεί την εναπομείνασα παραγωγή προς τις αγορές του εξωτερικού. Τις υποψίες για την επιχειρούμενη «κινεζοποίηση» της παραγωγικής διαδικασίας, ήρθε να επιβεβαιώσει και ένα άλλο μέρος του κειμένου της εισηγητικής έκθεσης που παραθέτουμε αυτούσιο ώστε να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του:
«...Οι διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας μπορούν να ενισχύσουν τη συμβολή του παράγοντα απασχόλησης στην ανάπτυξη από το 2012, ενώ ταυτόχρονα να βοηθήσουν στη συγκράτηση του κόστους εργασίας. Συνολικά, οι διαρθρωτικές αλλαγές αποτελούν ένα καθοριστικό παράγοντα για εφαρμογή ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης βασισμένο στις επενδύσεις και στην εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας..».
Προφανώς στα πλαίσια των «διαρθρωτικών αλλαγών» της οικονομίας εντάσσονται και η προβλεπόμενη αύξηση της ανεργίας κατά τουλάχιστον 1,5 ποσοστιαία μονάδα (αν δεχτούμε τη μετάβαση από το 15,4% στο 16,3% κατά τις συντηρητικές εκτιμήσεις του Υπουργείου Οικονομικών ) που όμως έχει ανατραπεί από το 18,4% του περασμένου Αυγούστου.
Για διαρθρωτικούς λόγους μειώνονται μέχρι και 35%, και μάλιστα αναδρομικά από 1.11.2011, οι αποδοχές των εργαζομένων σε 14 ΔΕΚΟ, όπου το μέσο κατά κεφαλήν κόστος των συνολικών αποδοχών, πλην των εργοδοτικών εισφορών, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο των 1.900 ευρώ μηνιαίως, όταν την ίδια ώρα οι μισθοί των διευθυνόντων συμβούλων και των διοικητών μπορεί να φτάσουν έως και 11.712,10 ευρώ!!!
Για το δημόσιο τομέα διαβάσαμε και το αμίμητο «...Η σημερινή εικόνα του δημόσιου τομέα χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα υψηλή εργασιακή ασφάλεια [βλ. μονιμότητα], η οποία έχει αποσυνδεθεί από την έννοια του υγιούς εργασιακού ανταγωνισμού και συνδέεται ευθέως με εντεινόμενα φαινόμενα δυσκαμψίας τόσο στη λήψη αποφάσεων όσο και στην παροχή υπηρεσιών.
Στο γεγονός αυτό πρέπει να προστεθεί η εντεινόμενη αδυναμία να ευθυγραμμιστεί ο δημόσιος τομέας Στο γεγονός αυτό πρέπει να προστεθεί η εντεινόμενη αδυναμία να ευθυγραμμιστεί ο δημόσιος τομέας με σύγχρονες τάσεις της αγοράς και κατά συνέπεια να προσελκύσει υψηλής στάθμης στελεχιακό δυναμικό από τον ιδιωτικό τομέα, παρόλο που υπάρχει σημαντικός δείκτης ανεργίας, με αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση της ανταγωνιστικότητας και απόδοσης του ανθρώπινου δυναμικού...»
Δε μας εξηγεί βεβαίως πως θα προσελκύσει το Δημόσιο τα «υψηλής στάθμης» στελέχη με το προτεινόμενο νέο ενιαίο μισθολόγιο, εκτός βεβαίως και αν υπάρχει πρόβλεψη για καλύτερες αμοιβές στις αυθαίρετες προσλήψεις (εκτός ΑΣΕΠ πιθανότατα) και φίλα κομματικά προσκείμενων (πάλι κατά πάσα πιθανότατα) πάσης φύσεως «ειδικών» συμβούλων και «ειδικών» συνεργατών με προνομιακή μεταχείριση, αφού όπως διαβάζουμε «...Προβλέπεται ακόμη, για πρώτη φορά, η δυνατότητα αναγνώρισης της προϋπηρεσίας και από τον ιδιωτικό τομέα...».
Για την ώρα, αύριο κιόλας πρωί Δευτέρας, 28 Νοεμβρίου 2011, 16.000 τακτικοί υπάλληλοι σε προ- συνταξιοδοτικό στάδιο του ευρύτερου δημοσίου τομέα για πρώτη φορά στην ιστορία θα τεθούν σε εργασιακή εφεδρεία. Το δεύτερο κύμα 15.000 εργαζομένων θ΄ ακολουθήσει την 1η Ιανουαρίου 2012.
Με τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας και της εξαθλίωσης, και οι δαπάνες της κατηγορίας «Πρόσθετες και παρεπόμενες παροχές» προβλέπεται να εμφανίσουν σημαντική μείωση και να περιοριστούν σε 882 εκατ. ευρώ, μειωμένες κατά 538 εκατ. ευρώ ή 37,9% έναντι του 2011 ή στο μισό σε σχέση με το 2010! Επισημαίνεται ότι οι σχετικές δαπάνες εμφανίζουν μείωση, παρά το γεγονός ότι καλύπτουν και αμοιβές ωρομίσθιων εκπαιδευτικών, εφημερίες γιατρών κ.λπ., κυρίως ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των πολιτικών μείωσης των δαπανών για καταβολή πρόσθετων παροχών και αποζημιώσεων.
Βέβαια, οι νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές που σχεδιάζονται για να είναι αρεστές σε ένα τραπεζοκρατούμενο ευρωπαϊκό παράλληλο σύμπαν, προβάλλουν το «κούρεμα» του χρέους από την εθελοντική συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών ως τη μεσσιανικής σπουδαιότητας ενέργεια που θα μας ανακουφίσει. Αν θέλετε να μάθετε πόσο θα μας ανακουφίσει, απλά να επισημάνουμε ότι από σύνολο δαπανών τακτικού προϋπολογισμού το 2011 138,3 δις θα πάμε στα...170 δις το 2012 (με τα επιπλέον 32 δις για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας). Αύξηση: 22,8%.
Ταυτόχρονα σε μια κατ΄ ευφημισμό Ευρωπαϊκή Ένωση ο Γαλλογερμανικός άξονας αξιοποιεί την πλεονεκτική οικονομική του θέση για να απαιτεί αυταρχικά τη συμμόρφωση των «απείθαρχων» του νότου με το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας, ενώ όλο και περισσότερες χώρες μετά την Ελλάδα έχουν πανικοβληθεί και προτίθενται να υπογράψουν οτιδήποτε προκειμένου καταφύγουν στην ένταξη του μηχανισμού «στήριξης».
Καθώς η κρίση χρέους διευρύνεται η προσφυγή σε νέους δανεισμούς δεν λύνει το πρόβλημα και παρά ανόητες δηλώσεις του τύπου "Παράτολμο το ΟΧΙ στο ΝΑΙ, ριψοκίνδυνο το ΝΑΙ στο ΌΧΙ», είναι πλέον προφανές πως δεν είναι εύκολο να χρηματοδοτηθεί το τεράστιο χρέος όλων των Ευρωπαϊκών χωρών και πρέπει ν΄ αναζητηθούν άλλες λύσεις. Όπως γράφτηκε σε πρόσφατο δημοσίευμα της Daily Telegraph «η κάποτε σχεδόν εξωπραγματική πιθανότητα διάσπασης της ευρωζώνης, μοιάζει τώρα ολοένα και πιο αληθοφανής"
Είναι επίσης ξεκάθαρο πως αυτές οι αποτελεσματικές αποφάσεις για την έξοδο από την κρίση δεν είναι δυνατό να τις πάρουν χρεοκοπημένοι ιδεολογικά και ουσιαστικά κομματικοί μηχανισμοί που προσπαθούν να παρατείνουν όσο μπορούν τη θητεία μιας αναποτελεσματικής κυβέρνησης μέχρι να υλοποιηθεί κάποιο από τα ευφάνταστα σενάρια «αναγέννησης» τους.
Και επ΄ αυτού το καλύτερο το αφήνουμε για το τέλος:
Συνολικά τα χρήματά που χρωστούν τα δυο μεγάλα κόμματα στις Τράπεζες υπολογίζονται κοντά στα 300 εκατομμύρια ευρώ με εγγύηση την κρατική επιχορήγηση έως το 2019, δηλαδή σε 8 χρόνια από τώρα, που δεν είναι καθόλου σαφές αν θα έχουν τα ίδια ποσοστά και τις ανάλογες επιχορηγήσεις από τον κρατικό κορβανά.
Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011
Le roi est mort, vive le roi!*
* «Ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς»
 |
| Από την "Καθημερινή" |
Στο θαυμαστό κόσμο της ελληνικής πραγματικότητας που βιώνουμε τις τελευταίες βδομάδες, είδαμε την ατυχή προσπάθεια ενός (πρώην) πρωθυπουργού ν΄ ανακοινώνει δημοψήφισμα και να προκαλεί σεισμό στα διεθνή χρηματιστήρια συν την οργή των Ευρωπαίων «Εταίρων» μας. Τελικά να το αναιρεί μετά τις αυστηρές επιπλήξεις των Μερκελ-Σαρκοζύ στις Κάννες, εγκαινιάζοντας την έναρξη μιας νέας περιπέτειας στο εσωτερικό της χώρας, και λαμβάνοντας την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής να...παραιτείται!
Οι εκπλήξεις δεν τελειώνουν εδώ, αφού στη συνέχεια κα υπό την εποπτεία του Προέδρου της Δημοκρατίας, οι αρχηγοί των τριών κομμάτων-υποστηρικτών της μνημονιακής γραμμής (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ) να προσπαθούν επί πέντε (!!!) μέρες να συμφωνήσουν στο πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού, που και να μην είναι κοινοβουλευτικός και να χαίρει της εμπιστοσύνης των 3 παρατάξεων και να συμπεριλάβει μέλη της νέας κυβέρνησης και από τους 3 χώρους...
Εδώ σαν εμβόλιμο σχόλιο, αξίζει να σημειωθεί πως στις 5 μέρες «ακυβερνησίας» της χώρας δεν σημειώθηκε καμία απεργία, τα πάντα λειτούργησαν ρολόι, ενώ σημειώθηκαν και εκπληκτικές επιτυχίες στο κυνήγι της φοροδιαφυγής και της λαθρεμπορίας με τις συλλήψεις και εξαρθρώσεις ιδιαίτερα σοβαρών περιπτώσεων.
Τελικά, οι κοινοβουλευτικοί αρχηγοί μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις , show μπροστά στους δημοσιογράφους και πολλά πρόσωπα – έκπληξη κατέληξαν στο (αναμενόμενο) πρόσωπο του κ. Λ. Παπαδήμου, τεχνοκράτη με εξέχουσα διδακτική εμπειρία σε αμερικανικά πανεπιστήμια επιπέδου ΜΙΤ και εργασιακή εμπειρία από το 1993 ως Υποδιοικητής και ένα χρόνο μετά ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος για τα επόμενα οκτώ χρόνια, μέχρι το 2002. Η αμέσως επόμενη θέση ήταν αυτή του Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, την οποία κατείχε μέχρι το Μάιο του 2011. Η οκταετής θητεία του στην ΕΚΤ χαρακτηρίσθηκε ως ιδιαιτέρως επιτυχημένη και ο ίδιος θεωρείται εκ των «σωματοφυλάκων» του ευρώ και ένας από τους βασικούς συντελεστές της επιτυχημένης (;) πορείας του. Ως εδώ όλα (περίπου) καλά.
Η όλη διαδικασία, που ολοκληρώθηκε λίγες ώρες πριν με την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, άφησε πολλές σκέψεις και απορίες όπως:
· Πόσο «νέα» μπορεί να θεωρηθεί μια κυβέρνηση στην οποία άλλαξε ο πρωθυπουργός και μερικοί υπουργοί, ενώ παραμένουν σχεδόν όλα (πλην 6) τα στελέχη της παλιάς;
· Πόσο «ευρείας συνεργασίας» είναι όταν απαρτίζεται μόνο από 3 κόμματα, δηλαδή από τα 48 μέλη, 6 στελέχη είναι από τη Νέα Δημοκρατία, 4 από το ΛΑΟΣ και 38 (!!!) από το ΠΑΣΟΚ;
· Με βάση τη δήλωση του νέου πρωθυπουργού «δεν είμαι πολιτικός» και τις δηλωμένες προτεραιότητες της νέας σύνθεσης της για λήψη της έκτης δόσης, την υποβολή του προϋπολογισμού του 2012 και τη νέα δανειακή σύμβαση, μήπως αποστέλλεται το μήνυμα εμμέσως πλην σαφώς πως τα (συνακόλουθα) νέα φορολογικά μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα θα είναι χωρίς το φόβο πολιτικού κόστους και άρα ανελέητα; Ελπίζουμε πως όχι.
· Επίσης η νέα κυβέρνηση είναι μεταβατική και έχει ως έργο της την υλοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου , μια συμφωνία για την οποία ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Ολιβιέ Μπαγί ζήτησε να δεσμευτούν και εγγράφως για την εφαρμογή της τα κόμματα της συνεργασίας, ενώ και ο πρόεδρος του Eurogroup Γιούγκερ δήλωσε ότι είναι "πεπεισμένος" ότι η Ελλάδα θα τιμήσει όλες τις δεσμεύσεις της στην ευρωζώνη. Μήπως από να ζητούν εγγυήσεις γραπτές είναι καλύτερο να έχουν απέναντι τους έναν τραπεζίτη της απολύτου εμπιστοσύνης τους;
· Ποια θα είναι η θητεία της νέας κυβέρνησης; Δεν είναι σαφές το τοπίο, όσο και αν προσπάθησε να μας διαβεβαιώσει με τις δηλώσεις του ο κ. Σαμαράς για την προκήρυξη εκλογών στις 19 Φεβρουαρίου (η άλλη μέρα από τη γιορτή των ερωτευμένων άραγε να εμπεριέχει κάποιο συμβολισμό για τη συνύπαρξη των 3 κομμάτων ;-) Ο νέος πρωθυπουργός εξέφρασε ήδη τις αντιρρήσεις του για ένα τόσο βραχύβιο σχήμα και οι 6 μήνες μάλλον θεωρούνται ελάχιστος χρόνος.
Στην αναμονή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης συνεργασίας τρέχει και ένα «παράλληλο σύμπαν» τόσο προσφιλές σε μας, αλλά τόσο μακρινό για τους εθνοπατέρες μας (αφού κανείς τους δεν έχει κάνει ούτε ένα σχόλιο επί του θέματος), όπου η πιο συγκλονιστική είδηση των ημερών είναι η αλματώδης αύξηση της ανεργίας και της συνακόλουθης εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας:
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η ανεργία στη χώρα μας σκαρφάλωσε στο 18,4% τον περασμένο Αύγουστο, από 16,5% τον προηγούμενο μήνα και 12,2% τον Αύγουστο του 2010. Ήτοι σε ένα μήνα αύξηση κατά 87.677 άτομα και κατά 294.845 σε ένα χρόνο, φτάνοντας επισήμως στους 907.953 !!! Όσοι εργαζόμενοι δηλαδή μπήκαν στην αγορά τα 10 τελευταία χρόνια, έχασαν τις δουλειές τους μέσα στους 8 μήνες του 2011!
Να επισημάνουμε πως όσο θα συγχαίρουν εαυτούς και αλλήλους στα κόμματα της συνεργασίας, δεν υπάρχει καμία συνταγματική διάταξη για κυβερνήσεις «σωτηρίας» ή «μεταβατικές» κυβερνήσεις «ειδικού σκοπού να ψηφίζουν μνημόνια και να παίρνουν τις δόσεις». Σύμφωνα με το Άρθο 37, «...ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιδιώκει το σχηματισμό Κυβέρνησης από όλα τα κόμματα της Βουλής για τη διενέργεια εκλογών και σε περίπτωση αποτυχίας αναθέτει στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του Αρείου πάγου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου το σχηματισμό Κυβέρνησης, όσο το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής, για να διενεργήσει εκλογές, και διαλύει τη Βουλή..»
Ρητή αναφορά στην προσφυγή στις κάλπες και πουθενά, φυσικά, δεν γράφει για «υπενοικίαση» της Πρωθυπουργίας σε τεχνοκράτες που δεν έχουν εκλεγεί από τους πολίτες.
Στο Άρθρο 41., Παρ. 2 του Συντάγματος εμείς οι αδαείς περί τα πολιτικά διαβάσαμε ξανά:
«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαλύει τη Βουλή με πρόταση της Κυβέρνησης που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, για ανανέωση της λαϊκής εντολής προκειμένου ν΄ αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας...» Μάλλον η επικείμενη χρεοκοπία της χώρας λογικά δεν θ΄ ανήκει στα εθνικά θέματα εξαιρετικής σημασίας. Αυτό θα διέφυγε της προσοχής των «επαναστατών» βουλευτών που συναινούν και ψηφίζουν άκριτα ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ αρκεί να διατηρηθούν στη θέση τους με τη μηχανική υποστήριξη της εσωκομματικής πειθαρχίας. Κάτι που δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ όπως είναι αντιληπτό.
Για το κλείσιμο επιλέξαμε ένα απόσπασμα από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 5 Νοεμβρίου 2011:
«...Δυστυχώς η οικονομική κρίση της χώρας, μας κάνει να προσπερνάμε ζητήματα που υπό κανονικές συνθήκες θα συζητούσαμε ενδελεχώς, θα αναλύαμε επισταμένα και που οπωσδήποτε θα γεννούσαν σφοδρές αντιδράσεις. Η συνεχής επίκληση των τραγικών οικονομικών αδιεξόδων μας έχει κάνει όλους να αναισθητοποιούμαστε, εν μέρει, απέναντι σε μια σωρεία πολύ σοβαρών θεμάτων και κυρίως απέναντι στη διαστρέβλωση εννοιών όπως είναι η επιλογή, η πολιτική θέση, η άποψη και – φευ – η ίδια η δημοκρατία... Μαθαίνουν τον Έλληνα να αποδέχεται ως φυσιολογικό ένα ερώτημα του τύπου «να σου κόψω το χέρι ή το πόδι ;» και πανηγυρίζουν βλακωδώς, υποστηρίζοντας ότι αυτό είναι επιτομή της δημοκρατικής έκφρασης ενός λαού.
Εύχομαι οι Έλληνες να αντισταθούν αυτή τη φορά και να μη χωνέψουν στην πολιτική τους κρίση τέτοιου είδους ανώμαλες σκέψεις...»
Τέτοια είναι και η ευχή όλων μας.
Πηγές:
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
Το νόημα του "ΟΧΙ" στην 28η Οκτωβρίου του 2011
Πηγή: http://www.youtube.com/watch?v=vHZEvdhATCE
Με θλίψη παρακολουθήσαμε την αποχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη ματαιωθείσα εκδήλωση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, και σαν απλοί πλην συνειδητοποιημένοι έλληνες πολίτες – ως ένα ελάχιστο συστατικό της λαϊκής κυριαρχίας που βασίζεται η Δημοκρατία και που εκπροσωπεί ως ο πρώτος πολίτης - θα θέλαμε να επισημάνουμε κάποια πράγματα σχετικά.
Η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου που συνάντησε Ο Πρόεδρος αυτή τη μέρα στη Θεσσαλονίκη σαφώς και δεν έχει καμία σχέση με τους εκλεκτούς πολιτικούς άντρες και γυναίκες που συνήθως επισκέπτονται στους χώρους της Προεδρίας της Δημοκρατίας και που εσχάτως περιορίζονται στους αρχηγούς πολιτικών κομμάτων και κυρίως του Πρωθυπουργού (που υποθέταμε ως τώρα ότι τον ενημέρωνε λεπτομερώς και αμερόληπτα για την πραγματική κατάσταση της χώρας μας).
Δυστυχώς με λύπη μας διαπιστώσαμε, όπως και οι παριστάμενοι πολίτες στις εκδηλώσεις μνήμης της εθνικής επετείου, ότι ο αναμφισβήτητα μεγάλος σεβασμός στο πρόσωπό του και στο θεσμό που εκπροσωπεί δεν στάθηκε ικανός να εμποδίσει την έκφραση της απογοήτευσης και τελικά οργή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού (και όχι «φασιστικών μειοψηφιών» όπως έσπευσαν να δικαιολογήσουν πολιτικοί και δημοσιογράφοι). Η μειοψηφία που αντέδρασε ήταν πολυσύνθετη από πλευράς ηλικιών και κομματικών πεποιθήσεων, προερχόταν από την ευρεία πλειοψηφία και εκπροσωπεί τα αισθήματα αγανάκτησης και πόνου έντεκα εκατομμυρίων πολιτών που οι ηγεσίες των κομμάτων έχουν οδηγήσει σε εθνική κατάθλιψη εδώ και πολύ καιρό.
Μέσα στο πλήθος λοιπόν που φώναζε, ήταν συνταξιούχοι, που εξαναγκάζονται να ζουν με κάτω από 400 ευρώ, με καταρρακωμένη αξιοπρέπεια καθώς μαζεύουν τα σάπια πεταμένα λαχανικά στο τέλος των λαϊκών αγορών, με υποβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας στο όνομα πάντα της εξοικονόμησης πόρων και δημιουργίας «πρωτογενών πλεονασμάτων» για την ανάταξη της οικονομίας.
Ήταν άνεργοι που δεν έχουν πια όρους αξιοπρεπούς επιβίωσης, ενώ αντιμετωπίζουν τις πιέσεις των τραπεζών ν΄ αποπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, με απειλές πλειστηριασμών και κατασχέσεων.
Βρίσκονταν εκεί επίσης εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, που έχοντας χάσει ένα μεγάλο μέρος του μηνιαίου μισθού τους, η κυβέρνηση τους εξαγγέλλει κάθε μήνα νέα μέτρα, και εσχάτως τους απειλεί (αν δεν πληρώσουν τους νέους φόρους μέσω της ΔΕΗ) να τους συμπεριλάβει στα 200.000 νοικοκυριά που ήδη στερούνται τον πολιτισμό του ηλεκτρικού ρεύματος στα σπίτια τους!
Παρευρίσκονταν, τέλος, η πιο ελπιδοφόρα μερίδα ενός λαού οι νέοι μαθητές μας, που φέτος ξεκίνησαν μια σχολική χρονιά, χωρίς βιβλία (μόνο με...DVD), με μεγάλες ελλείψεις καθηγητών στο γνωστό κλίμα της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα, με λιποθυμίες λόγω φτώχιας και ασιτίας και που όταν (και ΑΝ) τελειώσουν ένα από τα εναπομείναντα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ θα τους περιμένει πάνω από 17% ανεργία και η η μετανάστευση θα ναι μονόδρομος.
Προφανώς στο πλήθος που φώναζε δεν βρίσκονταν επιφανείς τραπεζίτες και επιχειρηματίες που ο πολιτικός κόσμος υπέγραψε τη σωτηρία των χρεοκοπημένων επιχειρήσεων τους σε βάρος των εξαθλιωμένων πολιτών.
Όλοι αυτοί που προαναφέρθηκαν ήταν οι άνθρωποι που χειρονομούσαν, φώναζαν, φορούσαν μαύρα περιβραχιόνια σε ένδειξη πένθους για την εθνική δυστυχία που βιώνουμε. Φυσικά, η διακοπή της παρέλασης αποδόθηκε στο ότι «η αστυνομία δεν έπραξε ως όφειλε», δηλαδή να πνίξει το πλήθος στα ασφυξιογόνα αέρια χημικού πολέμου που συνήθως χρησιμοποιεί όταν ο λαός προσέρχεται ειρηνικά κατά εκατοντάδες χιλιάδες έξω από τη Βουλή και απαιτεί εδώ και τώρα την προσφυγή στις κάλπες.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, σε διάφορες πόλεις της χώρας, είναι αδύνατο να έχουν χάσει τα λογικά τους, ή να ανήκουν σε «συντεταγμένες ομάδες αποσταθεροποίησης». Εφαρμόζουν απλώς την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος (όπως όφειλαν να γνωρίζουν καλά οι πολιτικοί μας) όταν βιώνουμε έναν «σφετερισμό με οποιονδήποτε τρόπο της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή...» και ότι οι πολίτες «...δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία». Έχει σαφέστατα φτάσει η ώρα να κλείσει ο κύκλος της μεταπολίτευσης και να θεμελιωθεί μια νέα ελπιδοφόρα και ουσιαστική δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας.
Απέναντι σε αυτό το λαό που διεκδικεί τα αυτονόητα, υπάρχει μια κυβέρνηση που ανέλαβε την εξουσία με ψευδείς υποσχέσεις, εδώ και 25 μήνες κάνει τα ακριβώς αντίθετα απ΄ όσα λέει, προσέρχεται να πάρει οδηγίες χρήσης από τους ευρωπαίους ηγέτες, υπέγραψε ένα καταστροφικό και αναποτελεσματικό μνημόνιο, απώλεσε την εθνική κυριαρχία με την αποδοχή «ενισχυμένης εποπτείας» από ξένα κλιμάκια ελέγχου στον κρατικό μηχανισμό και τώρα κάνει ό,τι απέρριπτε πριν λίγους μήνες υποσχόμενη επιστροφή σε μια δεκαετία στα επίπεδα ζωής του...2009!
Είναι γνωστό ότι δεν νοείται σωτηρία της Ελλάδας χωρίς τους Έλληνες, γιατί οι πολίτες μιας χώρας είναι αυτοί που λένε τα μεγάλα «ΟΧΙ», κερδίζουν στο Γράμμο και Τεπελένι και που την ανεβάζουν στο βάθρο της ιστορικής καταξίωσης στο πέρασμα των αιώνων.
Σε αυτή, λοιπόν, την κρισιμότερη ιστορικά στιγμή της χώρας δίνεται στον κ. Παπούλια η μοναδικής αξίας ευκαιρία με τη στάση και τις ενέργειές του να εγκαταλείψει τη στάση ανοχής και να επισπεύσει την πτώση μιας κυβέρνησης που έχει χάσει πλέον τη λαϊκή επιδοκιμασία, μιας κυβέρνησης εθνικά επικίνδυνης και κοινωνικά καταστροφικής.
Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα (όπως αρέσκονται να λένε συχνά οι πολιτικοί) και είναι η δική του ευκαιρία να το επιβεβαιώσει με θετικό τρόπο στον ιστορικό του μέλλοντος.
Πηγή: http://www.youtube.com/watch?v=a0VQsxP4E4Y
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)