Powered By Blogger

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ... ΜΑΥΡΗΣ ΤΡΥΠΑΣ!

Του Γ. Ιωάννου

Ο όρος μαύρη τρύπα (black hole) είναι ευρύτατα διαδεδομένος και επινοήθηκε το 1967 από τον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό Τζον Χουίλερ (John Wheeler). Δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου, από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας, εξ' ου και η λέξη «μαύρη».
Όχι, δεν αποφασίσαμε αίφνης ν΄ ασχοληθούμε με τη φυσική και τη θεωρία της Σχετικότητας, απλά οφείλουμε να επισημάνουμε τις αναλογίες ανάμεσα στις συμπαντικές μαύρες τρύπες και σ΄ αυτή του προϋπολογισμού που δυστυχώς αποχτά με τη σειρά της...«συμπαντικές» διαστάσεις απειλώντας να κατασπαράξει όλα τα κέρδη από τις  αιματηρές θυσίες που έχουν επιβληθεί οι έλληνες πολίτες επί διετίας.
Διαβάσαμε και ακούσαμε, λοιπόν, από τον ηλεκτρονικό Τύπο ότι η «μαύρη τρύπα» του προϋπολογισμού είναι τελικά στα 20,5 δις, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπ. Οικονομικών σχετικά με την εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2011, για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου και όπως προσδιορίστηκε στον ψηφισθέντα προϋπολογισμό του 2012.
Στα...αναπάντεχα νέα ανήκει και η δήλωση του αρμόδιου επιτρόπου για θέματα περιφερειακής ανάπτυξης Γιοχάνες Χαν, που αποκάλυψε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να χρειαστεί να επιστρέψει ευρωπαϊκά κονδύλια ύψους 3,5 δισ. ευρώ εξαιτίας της καθυστέρησης 1.000 έργων που εντάσσονταν στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Το ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει από του χρόνου να διαθέτει, στα σχολεία του κέντρου σε πρώτη φάση, ημερήσια κουπόνια αξίας 2 ή 3 ευρώ που θα εξαργυρώνουν οι μικροί μαθητές περιοχών µε χαµηλούς οικονοµικούς και κοινωνικούς δείκτες στα κυλικεία των σχολείων τους για ν΄ αντιμετωπιστούν φαινόμενα ασιτίας.
Να μην ξεχάσουμε και τους τροϊκανούς τακτικούς επισκέπτες της χώρας που κατά τη έκθεση του ΔΝΤ προβλέπουν ότι η τρέχουσα χρονιά θα κλείσει με ύφεση 6% το, έναντι προγενέστερης πρόβλεψης για συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 5,5%. «Χαράς ευαγγέλια» για εισήγηση νέων σκληρότερων μέτρων για το 2012, που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων:
Απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων, επιβολή αντικειμενικών τεκμηρίων για φορολόγηση ελεύθερων επαγγελματιών, κατάργηση όλων των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, μειώσεις μισθών 20% σε ένστολους και δικαστικούς, καταργήσεις κοινωνικών επιδομάτων και νέες περικοπές στις συντάξεις. Έθεσαν επίσης θέμα κατώτερου μισθού στον ιδιωτικό τομέα για λόγους... «αύξησης της ανταγωνιστικότητας», αν και είναι γνωστό, όπως έχει δηλώσει και η πρώην υπ. Εργασίας κα Λ. Κατσέλη πως το μισθολογικό κόστος στη χώρα είναι από τους συντελεστές που επιβαρύνουν λιγότερο την ανταγωνιστικότητα.
Βεβαίως ο τωρινός υπουργός εργασίας δήλωσε πως δεν υπάρχει πρόθεση κατάργησης της Συλλογικής Σύμβασης εργασίας, αλλά στις συνθήκες που έχουμε βιώσει εδώ και 2 χρόνια, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού (όπως το τέλος στα ακίνητα για παράδειγμα).
Μετά από όλα αυτά θα πρέπει να υποθέσουμε πως η νέα τριμερής κυβέρνηση πέτυχε τους στόχους που είχε θέσει και πραγματικά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί ακριβώς είναι δυσαρεστημένη  η επί πενταετίας ελληνίδα (;) ευρωβουλευτής κα Νανά Μούσχουρη, που δήλωσε στη «Die Welt» ότι «είναι θυμωμένη με τους Έλληνες» που έμαθαν να μη δουλεύουν πολύ στις σίγουρες και καλοπληρωμένες(!) δουλειές τους. Επίσης «ότι πρέπει να μάθουν να εξοφλούν τα χρέη τους...». Αυτά βγήκαν στη δημοσιότητα, σε γερμανικό περιοδικό από την ελληνίδα πρέσβειρα καλής θέλησης (!) στις 13 Δεκεμβρίου, μια μέρα που είναι και η επέτειος του ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων, όπου το 1943 οι Γερμανοί πρόγονοι των «δανειστών μας» πυρπόλησαν, λεηλάτησαν ολοκληρωτικά την πόλη και εκτέλεσαν όλους τους άντρες από 14 ετών και πάνω.
Με αυτή την επίκληση στην ιστορική μνήμη πως μπορεί κανείς να μη συμφωνήσει για τα μελλούμενα με τη φράση του γερμανού πολιτικού   Κλάους Ερνστ, που σε συνέντευξη στο περιοδικό Crash επεσήμανε:
«Η Ευρώπη πρέπει ν΄ αποφασίσει: Θα σώσουμε τις τράπεζες ή τους ανθρώπους και τη δημοκρατία;»






Πηγές: