Για μας που η εργασία αποτελεί κεντρικό θέμα, αναμφισβήτητα η συγκλονιστικότερη είδηση της εβδομάδας ήταν η ανακοίνωση της ΕΛ.ΣΤΑΤ. (της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής), σχετικά με το δείκτη ανεργίας του Γ΄ τριήνου του 2011 που άγγιξε το 17,7%, από 16,3 το δεύτερο τρίμηνο ή αλλιώς 878.266 άτομα επισήμως καταγεγραμμένα στις λίστες ανεργίας του ΟΑΕΔ. Τέτοιο ποσοστό ανεργίας δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε στη χώρα μας σε συνθήκες ειρήνης (εκτός και αν όπως όλα δείχνουν είμαστε στο μέσο ενός παγκόσμιου οικονομικού πολέμου).
Ούτε το μέτρο των συγκαλυμμένων απολύσεων της εφεδρείας φάνηκε ν΄ αποδίδει στην ενίσχυση της «δεξαμενής» των ανέργων, καθώς τελικά ο αριθμός αυτών που αφορούσε δεν ξεπέρασε τα 1000 άτομα που θα συνταξιοδοτούνταν ούτως ή άλλως και ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δ. Ρέππας, δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν πλέον ταμπού για απολύσεις στο Δημόσιο» επαναφέροντας έτσι το ζήτημα των απολύσεων, κάτι που υποθάλπει η στάση της Τρόϊκας. Η Ελλάδα θα πρέπει να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις και να μην θεωρεί δεδομένη τη νέα βοήθεια, φαίνεται να δήλωσε υψηλόβαθμη πηγή της τρόικας, όπως μεταδίδει το διεθνές πρακτορείο ειδήσεων Reuters. Έτσι θα εξετάζονται και νεώτεροι υπάλληλοι με μόνο στόχο να περιοριστούν κατά 150.000 στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έως το 2015 και με πλάνο να μη μείνουν πάνω από 500.000.
Η τρομακτική ανεργία οφείλεται αποκλειστικά στο ευρώ, δήλωσε ο καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Στέργιος Σκαπέρδας, και παράλληλα η παραμονή στην ίδια (οικονομική) πορεία σημαίνει συνέχιση της λιτότητας και της ανεργίας για το άμεσο μέλλον. Οι ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις αναφέρθηκαν στην αδυναμία επιβίωσης των χωρών στις αρχές του 20ου αιώνα όταν προσπάθησαν να διατηρήσουν το «χρυσό κανόνα» των ισοτιμιών των νομισμάτων τους, με τίμημα τεράστια ανεργία.
Στην ίδια συζήτηση στην εκπομπή Φάκελοι και στο ίδιο μήκος κύματος υπήρξαν και οι τοποθετήσεις του Κώστα Λαπαβίτσα Καθηγητή Οικονομικών στη σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών (SOAS) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και πρωτοπόρου υποστηρικτή της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος: «Η νομισματική ένωση είναι παγίδα για όλες τις χώρες του νότου...Η Ελλάδα έχει πιαστεί στο δόκανο της ΟΝΕ και θα έπρεπε να είχε κάνει αθέτηση πληρωμών στο δημόσιο χρέος και έξοδο από την Ευρωζώνη με δική της πρωτοβουλία και συντεταγμένα, ήδη από τις αρχές του 2010...Το ευρώ βρίσκεται στην καρδιά του ελληνικού προβλήματος δημιουργώντας πλεονάσματα για τη Γερμανία και ελλείμματα για την περιφέρεια. Επισημάνθηκε επίσης ότι η έξοδος από το ευρώ είναι ένα αρχικό αποφασιστικό βήμα, καθώς δεν υπάρχει καμία λύση για το ελληνικό πρόβλημα χωρίς κόστος σήμερα.
Η Δημόσια ιδιοκτησία και δημόσιος έλεγχος στις Τράπεζες, η αλλαγή του φορολογικού συστήματος και βιομηχανική πολιτική, θεμελιώδεις δομικές και ριζικές αλλαγές προτάθηκαν ως μέτρα που πρέπει να τα πάρουν οι νέες πολιτικές δυνάμεις που θ΄ αναδειχτούν, αφού οι παρόντες κομματικοί σχηματισμοί έχουν απολέσει τη μισή και πλέον ποσοστιαία δυναμική τους.
Η συζήτηση για το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» έχει ανοίξει, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα χωρίς τις απαιτούμενες πολιτικές αλλαγών. Επί του παρόντος οι κυβερνώντες με στείρα φαντασία δεν έχουν διάθεση να εφαρμόσουν τις αναγκαίες τακτικές απεγκλωβισμού από τα μέτρα που επιβάλλουν ευρωπαίοι και υπερατλαντικοί τοκογλύφοι, παρότι οι [Λ]Οίκοι αξιολόγησης έχουν βάλει στο στόχαστρο πια και τις τράπεζες των χωρών αυτού του λεγόμενου «σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα», όπως του Βελγίου και προσεχώς της Γαλλίας.
Η πρόκληση έφτασε στο σημείο να υπάρχει ανοιχτή πρόταση από την Τρόικα για ν΄ αναλάβουν γερμανικά συμφέροντα το εδώ Φορολογικό σύστημα, Εσθονοί την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και Νορβηγικές εταιρείες την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου των ΑΟΖ, όπως πληροφορηθήκαμε από στοιχεία που πρόβαλλαν τα ΜΜΕ. Στο ίδιο κλίμα επισημάνθηκε και η επίσκεψη κλιμακίου της «αμαρτωλής» Eurostat στον πρωθυπουργό για τα περίφημα «Greek Statistics», από την καθηγήτρια και πρώην μέλος της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Ζ. Γεωργαντά.
Συν των άλλων οι επιτηρητές μας δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για την υλοποίηση τελικά της ανταλλαγής ομολόγων και της συνακόλουθης απομείωσης του χρέους, κάτι που τέθηκε στην αρχή ως βασικός στόχος της τρικομματικής κυβέρνησης, αλλά τώρα οι συζητήσεις περί ανασχηματισμού (!) φαίνεται να έχουν περισσότερη σημασία για τους κοντόφθαλμους εθνοπατέρες.
Και το ερώτημα είναι τελικά:
Τί μένει στο τέλος της χρονιάς για έναν λαό που συνωστίζεται στα Κοινωνικά Παντοπωλεία και στα συσσίτια στην καλύτερη περίπτωση ή στα σκουπίδια των κάδων στη χειρότερη; Αν αυτή η Ευρωπαΐκή «επιτυχία» απαίτησε μόνο 25 μήνες πιστής υποταγής από τους εγχώριους κυβερνώντες, τί θα συμβεί στο επόμενο διάστημα;
Οι απαντήσεις σ΄ αυτά τα αμείλικτα ερωτήματα θα κρίνουν αν το λαϊκό ένστικτο έχει τελικά δίκιο που δεν εμπιστεύεται όσα λέγονται και θα δικαιώσουν ή όχι όσους πρότειναν εδώ και καιρό αλλαγή πορείας, με πρώτο βήμα την επιστροφή στο εθνικό έλεγχο της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής. "Το ιππικό" δεν θα ρθει από τη Δύση (και ας "ανήκωμεν σ΄αυτήν" κατά την προσφιλή ρήση), γιατί και αυτή ενεργεί κάτω από τους εκβιασμούς των διεθνών τοκογλύφων. Είναι θέμα επιβίωσης να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας, αντιστρέφοντας το κλίμα εντός της χώρας μας και περνώντας τα κατάλληλα μηνύματα εκτός.
ΣΚΑΪ, Εκπομπή "ΦΑΚΕΛΟΙ" , 12/12/2011
Kontra CHANEL, 24/5/2011
Πηγές:
