Powered By Blogger

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Για ένα (τραπεζικό) πουκάμισο…αδειανό…*



Του Γ. Καλαϊτζή

Στο κλίμα των μετεκλογικών και ταυτόχρονα προεκλογικών ημερών που διατρέχει τον κοινωνικό και πολιτικό βίο της χώρας ως τις 17 του επόμενου μήνα, η πρώτη ενδιαφέρουσα είδηση είναι αναμφισβήτητα η «τονωτική ένεση» 18 δισ. ευρώ που δέχθηκαν οι εμπορικές τράπεζες ενισχύοντας τα κεφάλαιά τους σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για την πραγματική οικονομία.  Συγκεκριμένα, η Εθνική Τράπεζα έλαβε ομόλογα ύψους 7,43 δισ. ευρώ, η Τράπεζα Πειραιώς ενισχύθηκε με 4,7 δισ. ευρώ, η Εurobank EFG με 3,97 δισ. ευρώ και η Αlpha Bank με κεφάλαια ύψους 1,9 δισ. ευρώ.

Την ίδια στιγμή τον τόνο έδιναν οι δηλώσεις του  προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει προχωρήσουν προς μια «τραπεζική ένωση» με ένα μοναδικό ρυθμιστικό σώμα και ένα κοινό πρόγραμμα εγγύησης των καταθέσεων (!!!) που μόνο στην Ελλάδα σημειώθηκε 34 δις ευρώ φυγή προς άλλες χώρες, με ταυτόχρονη αύξηση των καταθέσεων σε Γερμανία και Γαλλία κατά 217,4 δις.

Μερικές ώρες μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζικών ιδρυμάτων με 18 δις, σε μια εποχή που ταυτόχρονα τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν καταρρεύσει (εξαιτίας της ανεργίας και του PSI) έχοντας καταναλώσει το μισό σχεδόν της κρατικής επιχορήγησης για το 2012, εντύπωση προκάλεσε μια… σημαντική ανακοίνωση από τον όμιλο της Εθνικής Τράπεζας:

Κατά την Εθνική Τράπεζα, αν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ θα οδηγείτο σε υποτίμηση κατά 65% του νέου νομίσματός της, σε πτώση κατά 22% του ΑΕΠ, σε αύξηση στο 34% της ανεργίας και σε μείωση του κατά κεφαλήν εισοδήματος κατά 55%. Στην έκθεση αναφέρεται, επίσης, ότι το κράτος θα εξαναγκαζόταν σε νομισματική χρηματοδότηση των αναγκών του, δημιουργώντας πληθωριστικό φαύλο κύκλο, με πληθωρισμό άνω του 30% αρχικά και ισχυρή ανοδική τάση στη συνέχεια, που θα ακύρωνε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα από την υποτίμηση. Αν νομίζετε πως οι εμβριθής αυτή ανάλυση (μια από τις πολλές που μας βομβαρδίζουν από παντού τις τελευταίες μέρες ) δεν θα έκανε και… προτάσεις εξόδου από την κρίση, σαφώς έχετε παρεξηγήσει το ρόλο αυτών των πλουσιοπάροχα ευεργετημένων από τις κυβερνήσεις ιδρυμάτων. Ναι, σωστά το μαντέψατε, η λύση βρίσκεται για άλλη μια φορά.. στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στην εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης !

Αν και η διατήρηση της χώρας με κάθε κόστος πάνω στις ράγες του ευρώ και με τήρηση των όρων των δάνειων δυνάμεων, δεν είναι η πρώτη φορά που υπογραμμίζεται εμφατικά από εγχώρια και εξωχώρια πολιτικά και τραπεζικά κέντρα, η επιλογή του χρόνου από την τράπεζα δεν θεωρήθηκε καθόλου τυχαία, τείνουν οι περισσότεροι αναλυτές. Είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις Μπαρόζο στις 11 Μαΐου «εάν ένα μέλος μιας ομάδας δεν σέβεται τους κανόνες, είναι καλύτερα να βγει από την ομάδα», που σύμφωνα με τηλεγράφημα του πρακτορείου Reuters, έγιναν με παρέμβαση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου ! Στο χορό αντίστοιχων εκβιαστικών δημοσιευμάτων τόσο οι δηλώσεις της επικεφαλής του ΔΝΤ Κ. Λαγκάρντ «Μην περιμένετε καμία συμπάθεια, ήρθε η ώρα να πληρώσετε τους φόρους σας», στη συνέντευξή της στον «Guardian», όσο και του Bloomberg ότι δεν είναι απόλυτα εγγυημένες οι καταθέσεις εάν «σπάσει» η Ευρωζώνη. 

Και αν η Λαγκάρντ αναγκάστηκε ν΄ ανασκευάσει κατά κάποιο τρόπο της δηλώσεις της (μετά και την ομοβροντία κατακραυγής από χιλιάδες αναρτήσεις Ελλήνων πολιτών στην προσωπικής της σελίδα στο facebook), οι προτροπές της Εθνικής Τράπεζας είναι τουλάχιστον αστείες, αν σκεφτεί κανείς πως μόνο για το α' τρίμηνο του 2012 η άλλοτε κραταιά Εθνική εμφάνισε ζημιές 537 εκατ. Ευρώ!  Ευτυχώς τα πράγματα θα έχουν αίσια έκβαση με… τα 7,5 δις ευρώ από το πακέτο ανακεφαλαιοποίησης που θα κληθούν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι πολίτες…

Επειδή το διακύβευμα των αντιμαχόμενων πολιτικών παρατάξεων για την ψήφο των πολιτών έχει φέρει επιτέλους την οικονομία στο επίκεντρο (και με 1,5 εκ. ανέργους, χωρίς παιδεία, υγεία, φάρμακα και με τα κρατικά έσοδα στο κόκκινο δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς), θα παραθέσουμε δυο πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις  αυτών των ημερών:

«…Υπάρχει περίπτωση να καταργηθεί το μνημόνιο σε συμφωνία με την τρόικα; Δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Ακούω πολύ αυτό το μονομερώς.  Έχετε δει εσείς κυβερνήσεις να διαπραγματεύονται με όλο τον πλανήτη προκειμένου να αναλάβουν αποφάσεις, και ιδιαίτερα σε κρίσιμα θέματα; Λογοδοτούν στο λαό τους...»

Π. Λαφαζάνης μιλώντας στην εκπομπή της ΝΕΤ FM "Στα μέσα και στα έξω"

«…Οι πτωχευμένες τράπεζες πρώτα μετέφεραν τις ζημίες τους στο ισπανικό κράτος, οδηγώντας το στην πτώχευση, κατόπιν εξασφάλισαν τόνους δανείων από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1%), μετά δάνεισαν ένα μέρος αυτών των χρημάτων στο… ισπανικό δημόσιο (με επιτόκιο 6%) και, παράλληλα, δανείζονται από το ισπανικό δημόσιο κι άλλα χρήμα τα οποία ο Ισπανός φορολογούμενος δανείζεται από το EFSF. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο απαράβατος όρος για να επιτραπεί στην Ισπανία αυτή η «λύση» είναι η επιβολή λιτότητας, που θα συρρικνώσει κι άλλο το εθνικό εισόδημα, από το οποίο το κράτος θα πρέπει να αντλήσει τους φόρους που απαιτούνται για την αποπληρωμή όλων αυτών των δανείων που έχει φορτωθεί ο ισπανικός λαός εκ μέρους των τραπεζιτών.
Όταν, λοιπόν, ευρωπαίοι συνάδελφοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, δακτυλοδείχνουν την Ελλάδα επειδή τόλμησε να πει όχι στο ευρωπαϊκό «σχέδιο» καταπολέμησης της κρίσης, τους απαντώ χωρίς περιστροφές:
Θα παραδεχθώ ό,τι θέλετε, αλλά μόνο όταν μου εξηγήσετε, στη βάση του Ορθού Λόγου, «τι στο διάβολο κάνετε στην Ισπανία;».

Ο γνωστός καθηγητής Γ. Βαρουφάκης σε ένα ακόμα άρθρο του για το περιοδικό «HOT DOC».

*Ο τίτλος είναι παράφραση από στίχο του ποιήματος “ΕΛΕΝΗ του Γ. Σεφέρη: ”
______________________________________________________________

Mega γεγονότα 30/5/2012

Πηγές:

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Η Ευρώπη σε (εξ)έγερση!



Του Soter

Επιτέλους ολοκληρώθηκε επιτυχώς μια ακόμα εκλογική αναμέτρηση, με πολλά και αντικρουόμενα συμπεράσματα εξαγόμενα από τ΄ αποτελέσματα, και τελικά δεν έγινε κατορθωτό να σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση, όπως είχαν επισημάνει και οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις.  Ως γνωστόν αφού δεν ευοδώθηκαν οι 3 εντολές σχηματισμού κυβέρνησης στα ισάριθμα πρώτα σε ψήφους κόμματα, όπως όλα δείχνουν δεν είναι καθόλου πιθανό να σχηματιστεί οικουμενική κυβέρνηση και κατά πάσα πιθανότητα θα ξανακληθούμε στις κάλπες τον ερχόμενο μήνα.
Αν ανατρέξουμε στην τριετία που έχουμε διανύσει, θα διαπιστώσουμε ότι μια κρίση τραπεζικού δανεισμού, μετετράπη σε δημοσιονομική κρίση, μετά σε οικονομική κρίση, ακολούθησε η κοινωνική κρίση και τώρα οδηγηθήκαμε (από το περασμένο καλοκαίρι) και σε πολιτειακή κρίση.  Πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η επικύρωση 2 απανωτών Μνημονίων και μιας σειράς πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, παρά τις αντιδράσεις των πολιτών που πνίγονταν στα ασφυξιογόνα σε κάθε προσπάθεια διαδήλωσης στις πλατείες;  Μήπως η συγκυβέρνηση του Νοεμβρίου μ΄ επικεφαλής έναν μη εκλεγμένο πρωθυπουργό και πρώην κεντρικό τραπεζίτη είχε δημοκρατική νομιμοποίηση; 
Τα χαμηλότατα ποσοστά στα δυο κόμματα της υπερτριαντακονταετούς διακυβέρνησης της χώρας είναι ένα σημαντικό θέμα που επιδέχεται πολλαπλές αναλύσεις. Σαφώς ήταν λάθος των (πρώην) μεγάλων κομμάτων ν΄ αποφύγουν την προβολή της οικονομίας ως πρώτου θέματος στην προεκλογική ατζέντα και να πέσουν στην παγίδα της ανάλυσης της λαθρομετανάστευσης (ή στην αντιμετώπιση της με σπασμωδικά μέτρα), πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα την εκλογική πίστωση σε ακραίες φωνές που είχαν επιδείξει πιο «πρακτικές» μεθόδους αντιμετώπισης του θέματος.  Δεν αναρωτήθηκαν όλοι όμως πως συνέβη να εγκρίνουν με την ψήφο τους χιλιάδες άνθρωποι πρώην υπουργούς που ευθύνονται για μια χώρα με σοβαρές ελλείψεις στην υγεία, στην  παιδεία και για ολική εξολόθρευση στα εργασιακά;
Τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν φαίνεται να είναι πιθανό να δημιουργηθεί κυβέρνηση από 3 κόμματα που μαζί δεν φτάνουν το 40% της εκπεφρασμένης ψήφου των πολιτών, και η προσφυγή στην κάλπη φαίνεται μονόδρομος. Το λεγόμενο «αντιμνημονιακό» μέτωπο κατήγαγε μια πολύ σοβαρή νίκη και αυτό οφείλουν να το λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη και εντός και εκτός της χώρας. 
Στο εξωτερικό όπου είχαμε πολλαπλές και συχνές δηλώσεις των ευρωπαίων παραγόντων όπως του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Σόιμπλε  «...η ευρωζώνη θα μπορούσε ενδεχομένως να αντέξει μία έξοδο της Ελλάδας καθώς είναι σήμερα πιο ανθεκτική από ό,τι πριν από δύο χρόνια...», ή του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο:
"Εάν οι συμφωνίες δεν τηρηθούν, αυτό σημαίνει ότι δεν πληρούνται οι όροι για να συνεχίσουμε με μια χώρα που δεν σέβεται τις δεσμεύσεις...Δεν θέλω να μιλήσω για μια συγκεκριμένη χώρα αλλά αν μια χώρα δεν σέβεται τους κανόνες, θα ήταν προτιμότερο να φύγει".
Η πραγματικότητα είναι όμως...ελαφρά διαφορετική, καθώς η χώρα με μια πιθανή αποχώρησή της από την ευρωζώνη θα προκαλούσε «εκρήξεις» 400 δισεκατομμυρίων ευρώ στους υπόλοιπους εταίρους:  Σε όλες αυτές τις απειλές και τους εκβιασμούς ήρθε να δώσει μια εμπεριστατωμένη απάντηση ένα δημοσίευμα στο Bloomberg, που υποστηρίζει με αδιάσειστα στοιχεία ότι «διαπραγματευτικό χαρτί αξίας… μισού τρισ. δολ. κρατά η Αθήνα στο χέρι της«
@     Οι οφειλές του ελληνικού δημοσίου προς άλλα κράτη φτάνουν τα 80 δισ. ευρώ.
@     Η ΕΚΤ διαθέτει στο χαρτοφυλάκιό της ελληνικά ομόλογα 50 δισ. ευρώ, ενώ στο πλαίσιο του ευρω-συστήματος η Τράπεζα της Ελλάδος χρωστά στις υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες 104 δισ. ευρώ. Εκτιμάται, επίσης, ότι η ΤτΕ έχει εκδώσει 18 δισ. ευρώ περισσότερα από όσα αντιστοιχούν στο μέγεθος της οικονομίας, με αποτέλεσμα η συνολική έκθεση της ΕΚΤ στην Ελλάδα να φτάνει τα 172 δισ. ευρώ.
@    Τέλος, ιδιώτες επενδυτές κατέχουν ελληνικά ομόλογα αξίας 143 δισ. ευρώ, αυξάνοντας το συνολικό ποσό στα 395 δισ. ευρώ. Στο δημοσίευμα υπογραμμίζεται, μάλιστα, ότι στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνονται τα κεφάλαια που έχουν δανειστεί οι ελληνικές τράπεζες από την ΕΚΤ, τα οποία στις αρχές του έτους ξεπερνούσαν τα 73 δισ. ευρώ.
Περιττό ν΄ αναφερθεί πως το ηφαίστειο της οικονομικής κρίσης έχει αρχίσει να βγάζει καπνούς στην Ισπανία και οι αγανακτισμένοι εκεί πολίτες ξαναβγήκαν στις πλατείες να διαμαρτυρηθούν μαζικά.
Αντί ν΄ αξιοποιηθεί αυτό το προφανέστατο πλεονέκτημα από τους πολιτικούς άνδρες της χώρας μας, συνεχίζεται η δογματική σχεδόν προσήλωση στην καταστροφική τακτική που μας οδήγησε ως εδώ και σήμανε την παραχώρηση μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας (όπως επιβεβαίωσε ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι).  Και αφού δεν υπάρχει ενιαία τακτική αντιμετώπισης της επαναδιαπραγμάτευσης των επαχθών όρων που έχουν υπογραφεί ως τώρα, απαιτείται νέα προσφυγή στις κάλπες. Γιατί αν το μήνυμα εστάλει από τους πολίτες , αλλά δεν ελήφθει από το παραπαίον πολιτικό σύστημα, οπότε θα πρέπει να ξανασταλεί για να γίνει επιτέλους κατανοητό και χωρίς μεγάλες αποχές αυτή τη φορά, ας ελπίσουμε.
___________________________________________________________  
Δηλώσεις Ευρωπαίων για την πιθανότητα εξόδου της χώρας από το Ευρώ
Π. Δούκας για το ίδιο θέμα


Πηγές:

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Είναι μόνο εκλογές: Χρηστικός Οδηγός προς...ναυτιλομένους



Του Ιωάννου

Σε 48 ώρες από τώρα θα γνωρίζουμε την ταυτότητα της επόμενης κυβέρνησης που θα προκύψει από αυτές, τις πιο αβέβαιες εκλογές σ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, όπως φαίνεται όλοι οι αναλυτές να επισημαίνουν. Οι εκλογές αυτές λαμβάνουν χώρα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα, καθώς εκτός από την οικονομική κόλαση που βιώνουμε, αναθεωρούνται και δοκιμάζονται οι σχέσεις μας με την Ευρώπη και τους εξ ανατολών γείτονες που επιδίδονται σε λεονταρισμούς εξαιρετικής σοβαρότητας.
Οι εκλογές στην Γαλλία, την Ελλάδα και την Γερμανία θα μπορούσαν να τινάξουν στον αέρα όλες τις συμφωνίες διάσωσης και τα δημοσιονομικά σύμφωνα που συμμάζεψαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες τα δύο τελευταία χρόνια, εκτιμούν σε κύριο άρθρο τους οι Financial Times.
Η επόμενη βουλή  που θα προκύψει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου θα είναι επιφορτισμένη με ένα σύνθετο και ιδιαίτερα δύσκολο έργο που θα κρίνει την πορεία της χώρας, όχι μόνο για τα επόμενα τέσσερα χρόνια αλλά για σαφέστατα μεγαλύτερη χρονική περίοδο.
Καθώς οι αντιθέσεις για έξοδο ή παραμονή στο ευρώ, προτάσεις για επιβάρυνση ή ελάφρυνση των φορολογικών βαρών, προτάσεις για ουσιαστική ανάπτυξη επιτέλους, είναι τα σοβαρότερα διακυβεύματα αυτής της αναμέτρησης, πρέπει επιτακτικά να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που μας δίνει το δημοκρατικό πολίτευμα ώστε να εκφράσουμε την επιλογή μας.
Παραθέτουμε μερικές χρηστικές οδηγίες:
Η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση θα γίνει βάσει του εκλογικού Νόμου 3231/2004 "Eκλογή βουλευτών", όπως τροποποιήθηκε από το νόμο 3636/2008 (ή νόμος Παυλόπουλου).
Σύμφωνα με τον τελευταίο, δίνονται στο πρώτο κόμμα 50 επιπλέον έδρες, δηλαδή 10 περισσότερες σε σχέση με το νόμο του 2004. Έτσι, οι έδρες που κατανέμονται με βάση το ποσοστό των κομμάτων είναι 250 αντί για 260, και άρα το θεωρητικό ελάχιστο ποσοστό για να πετύχει κάποιο κόμμα βέβαιη αυτοδυναμία από 42.7% (111/260) των εγκύρων μετατρέπεται σε 40.4% (101/250). Το ελάχιστο ποσοστό αυτοδυναμίας 40.4% επί των εγκύρων αλλάζει και δεν είναι σταθερό (γίνεται μικρότερο) ανάλογα με το ποσοστό που θα πάρουν τα κόμματα που τελικά μένουν εκτός βουλής.
Σε ποιες περιπτώσεις είναι δικαιολογημένη η αποχή?
Κατά την γνώμη μας , σε καμία, γιατί το δικαίωμα/υποχρέωση της ψήφου είναι η μοναδική στιγμή στη δημοκρατική διαδικασία που δίνει την απόλυτη επιλογή στον πολίτη ν΄ αποφασίσει ποιος θα τον εκπροσωπήσει για τέσσερα χρόνια.  
Ωστόσο, δικαιολογημένη αποχή ισχύει:
α) για τους κατοίκους εξωτερικού,
β) για όσους έχουν υπερβεί το 70 έτος ηλικίας τους και
γ) για όσους θα βρίσκονται κατά την ημέρα της ψηφοφορίας σε απόσταση μεγαλύτερη των διακοσίων (200) χιλιομέτρων από το εκλογικό τμήμα στο οποίο υποχρεούνται να ψηφίσουν.

Αν ψηφίσουμε πάνω από το 50% Λευκά, θα επηρεάσουμε το αποτέλεσμα?
Κατηγορηματικά ΟΧΙ.
Για να εισέλθει ένας συνδυασμός ή ένας μεμονωμένος υποψήφιος στη Βουλή, πρέπει να έχει συγκεντρώσει τουλάχιστον 3% των εγκύρων ψήφων πανελλαδικά. Στα έγκυρα ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ τα λευκά ψηφοδέλτια. (αυτό αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά στο Άρθρο 1, Ν. 3434 «...τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα»).
 Άρα, αποχή, άκυρα, λευκά δεν έχουν επίπτωση στο αποτέλεσμα, ακόμα και έναν ψήφο (το μοναδικό σε όλη τη χώρα ) να έπαιρνε ένα κόμμα, θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση με το 100% των βουλευτικών εδρών!

Αν ψηφίσουμε σε μεγάλο ποσοστό μικρά κόμματα που δεν θα συγκεντρώσουν το 3%, δεν μειώνουμε την ισχή των μεγάλων κομμάτων?
Η απάντηση είναι, παραδόξως, ΟΧΙ, (αν και η ψήφος είναι καθαρά προσωπική επιλογή).
Να εξηγήσουμε όμως:
Ο συνταγματολόγος κ Χρυσόγoνος αναφέρει ότι «το κάθε κόμμα παίρνει τόσες έδρες όσες αντιστοιχούν στο ποσοστό του, επί του συνόλου των εγκύρων ψήφων που έλαβαν τα κόμματα που υπερέβησαν το 3%» και εξηγεί «όσο μεγαλύτερη είναι η αναντιπροσώπευτη ψήφος τόσο περισσότερο ευνοούνται τα κόμματα που υπερέβησαν αυτό ποσοστό του 3%». Με αυτή την λογική η ψήφος που πηγαίνει σε κόμματα που δεν προβλέπεται να λάβουν το 3% (τη βάση για την είσοδο στη Βουλή) χαρακτηρίζεται από τον συνταγματολόγο «χαμένη ψήφος». Με λίγα λόγια, αν το 5% των πολιτών αποφασίσουν να ψηφίσουν κόμματα που είτε δεν προβλέπεται να «πιάσουν» 3%, είτε προβλέπεται αλλά τελικά δεν θα τα καταφέρουν, τότε το πρώτο κόμμα θα είναι αυτοδύναμο αν έχει μόνο 38%. Σε περίπτωση που το 20% των πολιτών ψηφίσουν κόμματα που δεν θα φτάσουν το 3% τότε οι 250 έδρες μοιράζονται στο υπόλοιπο 80%, οπότε το πρώτο κόμμα θα έχει αυτοδυναμία με ακόμα μικρότερο ποσοστό σχεδόν στο 30% με 32% και λαμβάνοντας και το πριμ των 50 εδρών θα συγκεντρώσει τις 150 έδρες και θα μπορεί να κυβερνήσει.
Άρα η ψήφος μας θα βοηθήσει στην κατανομή μόνο των 250 εδρών της Βουλής, καθώς οι 50 δίνονται ως bonus στο κόμμα που θα πλειοψηφήσει κατά τη διαδικασία των εκλογών.
Κλείνοντας, να επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά, όπως έχουμε τονίσει ξανά από δω, ότι στις εκλογές που είναι η γιορτή της δημοκρατίας, οφείλουμε να προσέλθουμε με αισιοδοξία και μ΄ ευθύνη να δώσουμε ΨΗΦΟ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΚΑΙ ΌΧΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, για να ορίσουμε το μέλλον και το δικό μας και των επερχόμενων γενιών σ΄ αυτή τη χώρα.
Καλή ψήφο λοιπόν!
________________________________________________________________________ K.Χρυσόγονος απαντήσεις για την εκλογική διαδικασία στον Αnt1  


 Μια πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά στις εκλογές εμπλουτισμένη με παραδείγματα  



Πηγές: