 |
| 13/11/2015: Από την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι (www.imerisia.gr) |
Όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος, συνηθίζει να
λέει η λαϊκή σοφία και τα γεγονότα της πρόσφατης πολύνεκρης τρομοκρατικής
επίθεσης από φανατικούς του ισλαμικού κράτους στην καρδιά της Ευρώπης, στο
Παρίσι, φαίνεται πως για μια ακόμα φορά το επιβεβαιώνουν. Τρεις ομάδες εφτά τρομοκρατών- εκ των οποίων
οι τρείς Γάλλοι πολίτες- με όπλα στρατιωτικού τύπου και ζωσμένοι με εκρηκτικά,
επιτέθηκαν το βράδυ της Παρασκευής σε πολυσύχναστα μέρη της γαλλικής
πρωτεύουσας με τελικό απολογισμό τουλάχιστον 129 νεκρούς και 352 τραυματίες. Ήταν
μια πράξη πολέμου, όπως τη χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φ. Ολάντ.
Η ευρωπαϊκή «11η
Σεπτεμβρίου», σχεδόν ένα χρόνο μετά την πρώτη αιματηρή επίθεση στο Παρίσι, όπως αναμενόταν προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση
σε όλο το δυτικό κόσμο, πυροδοτώντας μια σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων που ο
χρόνος θα δείξει την αποτελεσματικότητά τους. Η αρχή έγινε με την ανάδειξη της αναγκαιότητας
λήψης δραστικών μέτρων εναντίον της «αυξανόμενης
κυκλοφορίας ξένων τρομοκρατών» σε θέμα πολύ ψηλά στην ατζέντα της συνόδου
των G20 των ηγετών των 20 πλουσιότερων χωρών, που
πραγματοποιήθηκε στην Αττάλεια της Τουρκίας υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Η διαχείριση
των συνόρων και η αεροπορική ασφάλεια θεωρήθηκαν ως στόχοι επείγουσας
υλοποίησης, ενώ ως άμεση απάντηση στις τρομοκρατικές επιθέσεις 10 μαχητικά γαλλικά
αεροσκάφη πραγματοποίησαν επίθεση βομβαρδίζοντας στόχους στην πόλη Ράκα,
προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους στην ανατολική Συρία.
Αν και είναι αυτονόητος ο
αποτροπιασμός και η βαθιά θλίψη κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου για την εν ψυχρώ
δολοφονία και τον τραυματισμό τόσων ανυποψίαστων θυμάτων στη γαλλική
πρωτεύουσα, κάποιες βαθύτερες σκέψεις για το τι αποτελέσματα μπορεί να έχουν
τέτοιες ενέργειες, προφανώς είναι πιο αποτελεσματικές από τις προσευχές. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η Ευρώπη μετά
την προχθεσινή επίθεση αναδιπλώνεται, οχυρώνεται, φράζει τα σύνορά της και
γίνεται περισσότερο φοβική ενισχύοντας ακόμα περισσότερο τις ακραίες εθνικιστικές
φωνές που ούτως ή άλλως δεν έτρεφαν και τα καλύτερα των συναισθημάτων για τα κύματα
των προσφύγων και των μεταναστών.
Αν και υπήρξαν πληροφορίες
πως δυο από τους δράστες είχαν περάσει στη γηραιά ήπειρο μέσω των προσφυγικών
ροών που έρχονται με σαπιοκάραβα και λέμβους από την Τουρκία, θα μπορούσε να ισχυριστεί
κανείς ότι μια τρομοκρατική οργάνωση με 4 δις δολάρια προϋπολογισμό θα έστελνε τους
«ακτιβιστές» της μέσω πιο ασφαλών δρόμων και όχι με κίνδυνο να θαλασσοπνιγούν
στο Αιγαίο όπως δεκάδες από τους 562.355 πρόσφυγες που έφτασαν στην Ελλάδα τους
τελευταίους δέκα μήνες. Το σίγουρο είναι ότι υπό το πρίσμα των τελευταίων
εξελίξεων, μια Ευρώπη που θα επανεξετάσει το αν και πόσους πρόσφυγες θα
υποδέχεται θα οδηγήσει στον ορατό κίνδυνο εγκλωβισμού χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων
στην Ελλάδα της κρίσης. Ακόμα και πριν τα γεγονότα της Παρασκευής ο Β. Σόιμπλε
είχε δηλώσει ξεκάθαρα πως ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μ. Σούλτς δίνει
την «λάθος εικόνα» ότι όλοι [οι πρόσφυγες] είναι ευπρόσδεκτοι. Ήδη στις πρώτες
χώρες που υλοποιούν το δόγμα Σόιμπλε συμπεριλαμβάνονται η Γερμανία που
επαναφέρει τη συνθήκη «Δουβλίνο ΙΙ» και η Πολωνία που δήλωσε ότι δεν θα δεχτεί άλλους
πρόσφυγες.
Οι συνθήκες ασφυξίας γίνονται
ορατές καθημερινά στα ελληνικά νησιά που καθώς υποδέχονται το κύριο ρεύμα των
προσφύγων βασίζονται κυρίως στις υπηρεσίες εθελοντικών οργανώσεων προκειμένου
να κάνουν το στοιχειώδες ανθρωπιστικό καθήκον σε ανθρώπους που προσπαθούν να
σώσουν απλά τη ζωή τους από την βαρβαρότητα
ενός παρανοϊκού πολέμου στη Μ. Ανατολή.
Και όλα αυτά σε μια Ελλάδα
που περνάει στη φάση ενός 3ου (πολύ σκληρότερου από τα προηγούμενα)
Μνημονίου, διατηρώντας στον εργασιακό στίβο μόλις 3,5 εκατομμύρια από τα 11! Σ΄ αυτή τη τόσο δύσκολη περίοδο, η Ευρώπη των
Τραπεζών αγνοεί το μερίδιο της ευθύνης της για την κατάντια μιας χώρας σε
αποικία χρέους που έχει (εκτός των άλλων) το θλιβερό προνόμιο να είναι πύλη
εισόδου για χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες, αρνούμενη κατηγορηματικά να
χαλαρώσει τους όρους «δημοσιονομικής προσαρμογής», αλλά απαιτώντας την
επιτάχυνση των ψηφισμένων μέτρων.
Μέσα στα προαπαιτούμενα για
την επίτευξη της «αναζωογονητικής» ανακεφαλαίωσης των Τραπεζών με 14,4 δις €,
είναι η μείωση των οικονομικών κριτηρίων για την άρση του πλειστηριασμού της πρώτης
κατοικίας από τους 200.000 δανειολήπτες που αδυνατούσαν να πληρώσουν και
προστατεύονταν ως τώρα. Το προεκλογικό σύνθημα του τωρινού πρωθυπουργού Α.
Τσίπρα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» κάλυψε ανερυθρίαστα την καλοκαιρινή
ψήφιση -κοντά στο δεκαπενταύγουστο- του νόμου που μεταξύ των άλλων μειώνει έως
και στο μισό της εμπορικής αξίας την τιμή του πλειστηριασμού, ενώ ταυτόχρονα θα
επιτρέπεται στα κερδοσκοπικά «κοράκια» των distress funds να
επισκέπτονται το ακίνητο, συνοδεία δικαστικού επιμελητή, το αργότερο 7 μέρες
πριν την ημέρα του πλειστηριασμού. Αυτά τα κερδοσκοπικά κεφάλαια θα
χρηματοδοτηθούν και από την Παγκόσμια Τράπεζα για να επιτελέσουν το… εξαιρετικό έργο της προσφυγοποίησης
χιλιάδων πολιτών μέσα στην ίδια τους τη χώρα, με την αγαστή συνεργασία της πρώτης
«αριστερής» κυβέρνησης!
Αφού, λοιπόν, στερήθηκαν το «Ψωμί»
επί μια 5ετία τώρα εκατομμύρια συμπολίτες μας, σε μια πρωτοφανή «θεραπεία» Σοκ
που επιβλήθηκε από 5 συγκυβερνήσεις, θα πεταχτούν κυριολεκτικά στο δρόμο στα
χνάρια της ίδιας ανάλγητης φιλοσοφίας που εφαρμόστηκε στην Ισπανί, μια χώρα με
2,6 εκ. παιδιά στην φτώχια και στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Και είναι αυτός ο κοινωνικός αποκλεισμός
που αποστερώντας την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή τους καθιστά να τείνουν ευήκοων
ους σε ριζοσπαστικά και ακραία κινήματα ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να
χάσουν, είτε ζουν στα γκέτο του Παρισιού, είτε σε χαρτόκουτα στους δρόμους της Μνημονιακής
Αθήνας. Τα κηρύγματα μίσους φυτρώνουν ευκολότερα σε ψυχές κουρασμένες από την
εγκατάλειψη και την αδιαφορία του κράτους και των εχόντων, κάτι που συνηθίζει
να ξεχνά η Ευρώπη των οικονομικών συμφερόντων, καθώς βαθμιαία κάνει ό,τι
περνάει από το χέρι των ηγετών της να περιστείλει τις ατομικές ελευθερίες (και
τα πρόσφατα τρομοκρατικά γεγονότα με το στρατό στους δρόμους της γαλλικής
πρωτεύουσας και την απαγόρευση της κυκλοφορίας το επιβεβαιώνουν).
Αν πέσουμε στην παγίδα να
θέσουμε σε υψηλότερη προτεραιότητα την ασφάλεια από την ελευθερία και τη
δημοκρατία, θα τα χάσουμε όλα στο τέλος. Το παράδειγμα της απεμπόλησης της εθνικής
κυριαρχίας της Ελλάδας με μόνο στόχο την ενίσχυση των τραπεζών, είναι μόνο η
αρχή.
Κλείνοντας, να υπενθυμίσουμε
ότι βασικός μοχλός που μπορεί να αλλάζει σε βάθος και με εξαιρετική
αποτελεσματικότητα την ανθρώπινη φύση δεν είναι ούτε οι θρησκείες, ούτε τα μισαλλόδοξα
εθνικιστικά κηρύγματα μίσους, αλλά η Παιδεία, το τρίτο αίτημα των εξεγερμένων
φοιτητών του Πολυτεχνείου, πριν 42 χρόνια.
Αλλά πρώτος απ΄ όλους και ο μεγάλος
συμπατριώτης μας φιλόσοφός Σωκράτης το χε τονίσει 23 αιώνες πριν:
«Η παιδεία, καθάπερ ευδαίμων χώρα,
πάντα τ’ αγαθά φέρει», δηλαδή,
η μόρφωση, όπως ακριβώς μια εύφορη γη, φέρνει όλα τα καλά.
__________________________________________________________________
 |
Ελλάδα, 2015: Από τα 11,5 εκ. πολιτών μόνο τα 3,2 είναι εργαζόμενοι!
|
Ανιστόρητος Μπογδάνος: Τα αγνά παιδιά του Πολυτεχνείου άνοιξαν τον δρόμο για να αλλάξει η δικτατορία και να χάσουμε την Κύπρο!
Πηγές:
