Powered By Blogger

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Other people’s money (Mε τα λεφτά των άλλων)…


Πάνε σχεδόν τρία χρόνια και πάνω από 150 αναρτήσεις από τούτο δω το διαδικτυακό «μετερίζι» που αν και ξεκίνησε για ενημέρωση περί των άμεσων θεμάτων των Συμβασιούχων, επέκτεινε (αναγκαστικά) το σχολιασμό του και στην ευρύτερη οικονομικο-πολιτική πραγματικότητα της χώρας που βιώνουμε από το 2010.
Στο σημερινό προβληματισμό για την κατάσταση αναβρασμού ενόψει της κατάθεσης ενός ακόμα «Πολυνομοσχεδίου» δια πάσαν νόσον που έχει ρυθμίσεις από φορολογικά μέτρα έως...τις Προσωρινές διαταγές που αφορούν Συμβασιούχους, επαναλαμβάνονται στον τίτλο οι «μαγικές» λέξεις επείγοντα μέτρα για τονισθεί προφανώς η αναγκαιότητα ψήφισης από όλους τους βουλευτές της διμερούς συγκυβέρνησης που στηρίζουν μια εύθραυστη ισορροπία 155 μελών του Κοινοβουλίου, καθώς δε λείπουν ούτε οι φωνές, ούτε οι φόβοι για διαρροές της τελευταίας στιγμής.
Δεν θα επεκταθούμε στο περιεχόμενο του Νομοσχεδίου (είναι εξάλλου γνωστό ότι η καταβολή κάθε δόσης από τους δανειστές πάντα συνοδεύεται από αιματηρά αντίποινα μέτρων με τα γνωστά αποτελέσματα ως τώρα) , αλλά θα καταθέσουμε κάποιες σκέψεις-τροφή στον ταλαιπωρημένο εγκέφαλο του εξαθλιωμένου πολίτη που βιώνει ανάμικτα συναισθήματα.
Είναι γνωστό ότι τα διαδοχικά Μνημόνια και οι αντίστοιχες πράξεις Νομοθετικού περιεχομένου οδήγησαν την ανεργία στην Ελλάδα στο 26,9% (1.337.621 άτομα ΕΛ.ΣΤΑΤ. Απρίλιος ΄13), πολύ μακριά από την αναμενόμενη... «ανάπτυξη» του αόριστου success story που ευαγγελίζονταν οι συγκυβερνώντες σχεδόν ένα χρόνο πριν.
Για μια ακόμα φορά το παραμύθι του «υπερτροφικού» δημόσιου τομέα καλείται ως επίκληση για να καθαγιάσει τις απολύσεις πάνω από 25.000 υπαλλήλων επιπρόσθετα σε αυτούς του ιδιωτικού τομέα, ενώ ακόμα και στις χώρες του Νότου που μπήκαν στην κρίση με άλλα αίτια η κατάσταση οδεύει σε βαθιά πολιτική κρίση (Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία) αποδεικνύοντας πως οι ανίκανοι ή/και διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί δεν μπορούν να εγγυηθούν για τίποτα άλλο εκτός από την ικανοποίηση των απαιτήσεων των τραπεζών στο ακέραιο.
«Το διογκωμένο, αναποτελεσματικό κράτος προκάλεσε την κρίση, όχι οι τράπεζες και η ελληνική κυβέρνηση απέτυχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα από την αρχή», επισήμανε ο Κ. Μητσοτάκης σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Bloomber και πραγματικά οι απορίες που δημιουργούνται είναι εύλογες για την τεράστια ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που διαφέντεψαν τον τόπο για πάνω από 30 χρόνια. 
Για τις ευθύνες των τραπεζών δεν θα επεκταθούμε, το χουμε κάνει επανειλημμένα και δεν υπάρχει καλόπιστος εχέφρων άνθρωπος που να μην τις αντιλαμβάνεται.
Εκείνο που αξίζει να τονιστεί είναι ότι καλώς ή κακώς ΔΕΝ κυβερνούν οι τράπεζες, ΔΕΝ ψηφίζουν στη Βουλή οι τράπεζες και φυσικά ΔΕΝ νομοθετούν οι τράπεζες. Το έργο αυτό το έχουμε αναθέσει σε ανθρώπους που τελικά αποδεικνύονται ανακόλουθοι και ανίκανοι να επιτελέσουν το έργο της ανασυγκρότησης της χώρας, καθώς συνεχίζουμε για 6η χρονιά τη βύθιση στην ύφεση και την εξαθλίωση των πολιτών σε κάθε επίπεδο.
 Το ερώτημα είναι πως μπορεί κανείς μ΄ ευκολία να στέλνει σε απόλυση 25.000 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων καθηγητές στα δημόσια σχολεία, δημοσιογράφους στη δημόσια τηλεόραση, δημοτικούς αστυνομικούς και υπαλλήλους σε ΔΕΚΟ και ΟΤΑ; Πως μπορεί κανείς να μειώνει οριζόντια μισθούς, συντάξεις, ιατροφαρμακευτικές παροχές, δαπάνες για την άμυνα, την υγεία και την εκπαίδευση;
Αν ρίξουμε μια ματιά στις ζωές αυτών που προσυπογράφουν μ΄ ευκολία τα νομοθετήματα του κοινωνικού και οικονομικού «καιάδα» για τους πολίτες θα δούμε εν συντομία ότι η κανείς από τη συντριπτική πλειοψηφία ΔΕΝ στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία με σχολικούς φύλακες, παρά σε ακριβά κολλέγια εσωτερικού και εξωτερικού στη συνέχεια, ΔΕΝ έχουν πρόβλημα επιβίωσης αφού οι μηνιαίες αμοιβές τους είναι υπερδεκαπλάσιες του βασικού μισθού (ενώ στα δημόσια payroll έχουν συχνά «εντάξει» συζύγους γιούς και θυγατέρες). Επίσης, αν χρειαστούν ιατρικές υπηρεσίες θα απευθυνθούν σε εξαιρετικές ιδιωτικές ιατρικές μονάδες, άρα δεν κατανοούν προς τι η ανάγκη της διεύρυνσης των ιατρικών υπηρεσιών σε πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργους ανασφάλιστους συμπολίτες μας.
Επίσης θεωρούν εξαιρετικά «ηθικό και νόμιμο» να είναι αναντίστοιχοι με τη δημόσια εντολή από το να προσφύγουν στις κάλπες και να αναγκαστούν ως μη επανεκλεγέντες να χάσουν τις βουλευτικές αποζημιώσεις σε ένα εξαιρετικά ζοφερό εργασιακό τοπίο. Διαθέτοντας μόνο κομματική υποστήριξη ή καταγόμενοι από πολιτικά «τζάκια» ο πρότερος εργασιακός βίος τους είναι μηδαμινός, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να κουνούν επιτιμητικά το δάχτυλο στους χιλιάδες μορφωμένους αλλά ανέργους νέους με πτυχία, γλώσσες και μεταπτυχιακά που είχαν την ατυχία να τους εμπιστευτούν τις τύχες της χώρας.
Όντας στο απυρόβλητο της «μη ευθύνης υπουργών» οι κατηγορίες για μίζες, λίστες, διαφθορά και απαξίωση ακούγεται σαν ελαφρύ αεράκι από τα αυτιά του μπλαζέ πολιτικού προσωπικού που επιτέλους καταφέρνει να... «απαλλάξει» με νόμο το πολύπαθο δημόσιο από 6.000  «κακούς» συμβασιούχους που παρέμεναν να εργάζονται με ελάχιστους οικονομικούς όρους και επιβάρυναν το κρατικό έλλειμμα...Φυσικά, ταυτόχρονα προσπάθησαν από την πίσω πόρτα να περάσει ρύθμιση εξαίρεσης από την «κινητικότητα» των μετακλητών στα υπουργικά και βουλευτικά γραφεία, θυμίζοντας τις εποχές της συζήτησης για τα προνόμια των υπαλλήλων της Βουλής.
Τέλος, είναι απολύτως λογικό αν δαπανούν σημαντικά ποσά για να παρέχουν επικοινωνιακή κάλυψη στο... έργο τους τα ιδιωτικά ΜΜΕ να μη υπάρχει λόγος να διατηρηθεί έναν κρατικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα που σίγουρα οι περισσότεροι εργαζόμενοί του εργάζονταν με πάθος και ανεξαρτησία, συχνά με μισθούς που δεν είχαν καμία σχέση με αυτούς των κρατικοδίαιτων «στελεχών της αγοράς» (που όλως τυχαίως είχαν και κομματική ταύτιση με την εκάστοτε κυβέρνηση) και που απολαύουν την ευνοιοκρατική τοποθέτησή τους σε μεγάλα δημόσια πόστα.
Εκτός και αυτοί οι τελευταίοι διορίζονται με κριτήρια... «σκληρού» ΑΣΕΠ...
Καθώς ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει, η προκλητική συμπεριφορά των κρατούντων με την υπόθαλψη των Ευρωζωνούχων θα γίνεται όλο και πιο ξεδιάντροπη. Οι ευθύνες της ανακοπής αυτού του ρεύματος των δημοκρατικών δυνάμεων που δεν συμμετέχουν στη λήψη επώδυνων μέτρων αλλά κυρίως , ημών των πολιτών που δεχόμαστε την επίθεση των «δάνειων δυνάμεων» είναι τεράστιες. Πρέπει να αποφύγουμε τον κίνδυνο του κοινωνικού αυτοματισμού και να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας στη συνεχή «κινητικότητα» προς τον αφανισμό. Δεν μπορούν να τζογάρουν άλλο με τα δικά μας λεφτά. Κανείς δεν είναι ασφαλής καθώς δεν  υπάρχει κανένα success story.
Είναι καιρός να το συνειδητοποιούμε πριν η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη.
   

Πηγές:


Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

Το «φάρμακο» των απολύσεων σε...δόσεις

του Πάνου Ζαχαρη
Ευρισκόμεθα εις την ευχάριστον θέσιν να σας ανακοινώσομεν ότι ενεκρίθη τελικώς η δόσις...Ναι, σωστά καταλάβατε μιλάμε για τη δόση που συμφωνήθηκε στο Eurogroup να δοθεί στη χώρα μας και συνοδεύτηκε από δυο...μικρές λεπτομέρειες: Αφενός θα είναι μικρότερη, στα 6,8 δις (αντί 8,1 δις) και αφετέρου θα δοθεί σε...δόσεις, μετά από την υλοποίηση των σκληρότερων προαπαιτούμενων που έχει λάβει ελληνική κυβέρνηση από το 2009.
Το χρονοδιάγραμα έχει ως εξής:
Ιούλιος 2013: 4 δις € (2,5 δις EFSF και 1,5 δις από την επιστροφή των κερδών μέσω του προγράμματος επαναγοράς ομολόγων - SMP).
Αύγουστος 2013: 1,8 δισ. € από το ΔΝΤ
Οκτώβριος 2013: 0,5 δις € EFSF και 0,5 δις € SMP.
Για το θέμα ο Γ. Ντάισελμπλουμ δήλωσε ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα ρευστότητας στην Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση ότι οι ελληνικές αρχές θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους, ενώ ο έλληνας ΥπΟικ Γ. Στουρνάρας δήλωσε ότι όλα έγιναν κατά τα συμφωνηθέντα του Mαϊου «και αν κανείς ήθελε να μας δώσει 10 δις ακόμα θα ήταν ευπρόσδεκτα» (!).
Και αν το «τυράκι» ήταν η κουτσουρεμένη δόση, από τη στιγμή που έγινε γνωστή η «φάκα» τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξα:
Ο κ. Στουρνάρας σημείωσε πως υπάρχουν τέσσερις προαπαιτούμενες δράσεις που θα πρέπει να έχουν υλοποιηθεί έως το τέλος Σεπτεμβρίου.
Πρόκειται για (1) την αναδιάρθρωση της ΕΛΒΟ, των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων και της ΛΑΡΚΟ, (2) την καταβολή των οφειλόμενων του ευρύτερου δημοσίου τομέα προς την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, (3) την υπαγωγή 12.500 δημοσίων υπαλλήλων στο πρόγραμμα «κινητικότητας» και (4) την έγκριση του κώδικα των δικηγόρων.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η εκπεφρασμένη θέληση της νέας διμερούς συγκυβέρνησης να ξεκινήσει την πολυσυζητημένη «κινητικότητα» (βλέπε απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα), αποτέλεσε και το πιο συνταρακτικό νέο των ημερών, μετά το λουκέτο στην ΕΡΤ.
Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει τον αριθμό των 25.000 σε «κινητικότητα», εκ των οποίων οι 11.000 τελικώς θα απολυθούν. Έως το τέλος Ιουλίου συμφώνησαν για 4.250 άτομα (2224 σχολικοί φύκακες, 1976 εκπαιδευτικοί και 50 υπάλληλοι του Διοικητικής Μεταρρύθμισης...Αυτό και να είναι μαύρο χιούμορ...) 
Το Σεπτέμβριο η διαθεσιμότητα/κινητικότητα αφορά 3.500 ακόμα υπαλλήλους, 1500 ακόμα εκπαιδευτικούς, 2000 υπηρετούντες σε διάφορα υπουργεία και 1250 στους ΟΤΑ. Στο όλο «μείγμα» θα προστεθούν όσοι απαιτούνται για να φτάσει ο αριθμός στους 25.000, τη δεξαμενή δηλαδή που θα τροφοδοτήσει με 11.000 απολύσεις μέσα στο 2013. Εκτός τους σχολικούς φύλακες και τους Δημοτικούς αστυνομικούς που θα αποτελέσουν τους κύριους στόχους της κινητικότητας, στο πλάνο μπήκαν και οι περίπου 6.000 Συμβασιούχοι με προσωρινές διαταγές που παραμένουν στο δημόσιο.
Υστερα από τη γνωστή «κόντρα» ανάμεσα στους πρώην υπουργούς Α. Μανιτάκη - Α. Ρουπακιώτη για τις προσωρινές διαταγές, οι νέες ρυθμίσεις που προωθεί ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου προβλέπουν ότι:
Για τις ήδη εκκρεμείς υποθέσεις όσων συμβασιούχων έχουν πετύχει την προσωρινή παραμονή τους με προσωρινή διαταγή ή ασφαλιστικά μέτρα, θα προβλέπεται η υποχρεωτική εκδίκασή τους μέσα στο καλοκαίρι και οπωσδήποτε πριν από την 1-11-13, ακόμα και με αλλαγή της ημερομηνίας και κλήση των διαδίκων. Αν η δίκη δεν γίνει, σταματά η προσωρινή δικαστική προστασία και ο συμβασιούχος απομακρύνεται αυτόματα.
Οι σαρωτικές αλλαγές περιλαμβάνονται (μεταξύ 109 άρθρων στο Πολυνομοσχέδιο «Φορολογία Εισοδήματος, Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του ν. 4127/2013 και άλλες διατάξεις» που κατατέθηκε χτες στη Βουλή και θα πρέπει να έχει ψηφιστεί ως 19 Ιουλίου. Το πλήρες κείμενο που μπορείτε να διαβάσετε εδώ στα άρθρα 105 και 106 αναφέρεται στα θέματα προσωρινών διαταγών και ασφαλιστικών μέτρων.
Εν συντομία  να επισημάνουμε 2-3 σημεία:
·                    Η συζήτηση των προσωρινών διαταγών θα γίνεται μέσα σε δύο ημέρες από την κατάθεση της αίτησης και εφόσον γίνει δεκτή, τα ασφαλιστικά μέτρα πρέπει να συζητηθούν μέσα σε 30 ημέρες. Αν αναβληθεί η υπόθεση για οποιοδήποτε λόγο, παύει αυτοδικαίως να ισχύει η προσωρινή διαταγή. Ο δικαστής, μετά τη συζήτηση μπορεί να παρατείνει την προσωρινή διαταγή, αλλά αν ματαιωθεί η συζήτηση, δεν επιτρέπεται νέα προσωρινή διαταγή.
·                    Αν παραταθεί η προσωρινή διαταγή, η απόφαση πρέπει να εκδίδεται μέσα σε 20 ημέρες.
·                    Αν το ασφαλιστικό μέτρο υπέρ του εργαζόμενου διαταχθεί πριν να κατατεθεί η κύρια αγωγή, αυτή πρέπει να υποβληθεί μέσα σε 30 ημέρες από τη δημοσίευση της απόφασης (η ρύθμιση δεν εφαρμόζεται σε ασφαλιστικά μέτρα που αφορούν προσημείωση υποθήκης, νομή, κατοχή).
·                    Όταν η πραγματική απασχόληση έχει διαταχθεί ως ασφαλιστικό μέτρο, η αγωγή (κατά της απόλυσης) μπορεί να αναβληθεί μόνο μία φορά και εφόσον υπάρχει λόγος ανώτερης βίας και η νέα δίκη γίνεται το πολύ σε 40 μέρες, αλλιώς αυτόματα αίρεται το ασφαλιστικό μέτρο υπέρ του εργαζόμενου. Η δικαστική απόφαση εκδίδεται το πολύ σε δύο μήνες, ενώ αν ματαιωθεί η συζήτηση της αγωγής, παύει αυτοδικαίως να ισχύει και το ασφαλιστικό μέτρο.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, η επίθεση στο δικαίωμα της εργασίας - αφού ξεκίνησε το 2009 για τους συμβασιούχους Stage από την τότε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση Παπανδρέου - κάνει τον κύκλο της περνώντας και από υπαλλήλους αορίστου χρόνου για να βάλει οριστική ταφόπλακα στους παραμένοντες συμβασιούχους με δικαστικές αποφάσεις ασφαλιστικών και προσωρινών διαταγών.
Κανείς δεν φαίνεται να εξαιρείται από το «θαυμάσιο νέο εργασιακό μεσαίωνα» που ζητούν με επιμονή οι τοκογλύφοι και ετοιμάζουν οι συνεργαζόμενες (συγ)κυβερνήσεις, γιαυτό θα  κλείσουμε με ένα μικρό απόσπασμα από το άρθρο «Tο τσεκούρι που κανιβαλίζει τους Έλληνες» του Α. Χατζηχρυσού στην εφημερίδα «Το Χωνί», με την ελπίδα να αντιληφθούμε το βάθος του γκρεμού, έστω και την ύστατη τούτη στιγμή :
«...Στην αρχή της κρίσης, κάποιοι αφελείς νόµιζαν ότι, µε το λουκέτο του διπλανού τους, θα έχουν την ευκαιρία να ωφεληθούν ή να επιβιώσουν (ένας ανταγωνιστής λιγότερος). Οµως, η νεοφιλελεύθερη «ανταγωνιστικότητα» δεν υπακούει σε κανόνες ή, µάλλον, υπάρχει ένας κανόνας, αυτός του κανιβαλισµού. Επιβιώνει ο «ανταγωνιστικότερος».
Σήµερα, εσύ κανιβαλίζεις τους άλλους, µέχρι να έρθει ο επόµενος -ο πιο ανταγωνιστικός- να κανιβαλίσει εσένα. Καµία κοινωνία, κανένας κανόνας, ούτε ακόµη αυτός της ζούγκλας, όπου η φύση έχει προβλέψει τα αρπακτικά να είναι λιγότερα αριθµητικά ώστε να υπάρχει ισορροπία.
Χτες ήταν οι συµβασιούχοι STAGE, οι ναυτεργάτες, οι οδηγοί λεωφορείων, φορτηγών, ταξί, οι φαρµακοποιοί, οι ελεύθεροι επαγγελµατίες, οι γιατροί. Σήµερα είναι οι εργαζόµενοι στην ΕΡΤ και οι καθηγητές. Με πρόσχηµα τα όποια πραγµατικά προβλήµατα του κάθε κλάδου, ωσάν στον υπόλοιπο κόσµο ζουν σε ουτοπία, πετάνε το κόκαλο από το τραπέζι και αφήνουν τον κοινωνικό αυτοµατισµό να αλληλοσπαράζει την ελληνική κοινωνία για µια θέση στον ήλιο. ..»
___________________________________________________ Eurogroup: Τμηματική καταβολή 6,8 δισ. ευρώ στην Ελλάδα


Πηγές: