Πηγή: http://www.youtube.com/watch?v=vHZEvdhATCE
Με θλίψη παρακολουθήσαμε την αποχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη ματαιωθείσα εκδήλωση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, και σαν απλοί πλην συνειδητοποιημένοι έλληνες πολίτες – ως ένα ελάχιστο συστατικό της λαϊκής κυριαρχίας που βασίζεται η Δημοκρατία και που εκπροσωπεί ως ο πρώτος πολίτης - θα θέλαμε να επισημάνουμε κάποια πράγματα σχετικά.
Η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου που συνάντησε Ο Πρόεδρος αυτή τη μέρα στη Θεσσαλονίκη σαφώς και δεν έχει καμία σχέση με τους εκλεκτούς πολιτικούς άντρες και γυναίκες που συνήθως επισκέπτονται στους χώρους της Προεδρίας της Δημοκρατίας και που εσχάτως περιορίζονται στους αρχηγούς πολιτικών κομμάτων και κυρίως του Πρωθυπουργού (που υποθέταμε ως τώρα ότι τον ενημέρωνε λεπτομερώς και αμερόληπτα για την πραγματική κατάσταση της χώρας μας).
Δυστυχώς με λύπη μας διαπιστώσαμε, όπως και οι παριστάμενοι πολίτες στις εκδηλώσεις μνήμης της εθνικής επετείου, ότι ο αναμφισβήτητα μεγάλος σεβασμός στο πρόσωπό του και στο θεσμό που εκπροσωπεί δεν στάθηκε ικανός να εμποδίσει την έκφραση της απογοήτευσης και τελικά οργή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού (και όχι «φασιστικών μειοψηφιών» όπως έσπευσαν να δικαιολογήσουν πολιτικοί και δημοσιογράφοι). Η μειοψηφία που αντέδρασε ήταν πολυσύνθετη από πλευράς ηλικιών και κομματικών πεποιθήσεων, προερχόταν από την ευρεία πλειοψηφία και εκπροσωπεί τα αισθήματα αγανάκτησης και πόνου έντεκα εκατομμυρίων πολιτών που οι ηγεσίες των κομμάτων έχουν οδηγήσει σε εθνική κατάθλιψη εδώ και πολύ καιρό.
Μέσα στο πλήθος λοιπόν που φώναζε, ήταν συνταξιούχοι, που εξαναγκάζονται να ζουν με κάτω από 400 ευρώ, με καταρρακωμένη αξιοπρέπεια καθώς μαζεύουν τα σάπια πεταμένα λαχανικά στο τέλος των λαϊκών αγορών, με υποβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας στο όνομα πάντα της εξοικονόμησης πόρων και δημιουργίας «πρωτογενών πλεονασμάτων» για την ανάταξη της οικονομίας.
Ήταν άνεργοι που δεν έχουν πια όρους αξιοπρεπούς επιβίωσης, ενώ αντιμετωπίζουν τις πιέσεις των τραπεζών ν΄ αποπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, με απειλές πλειστηριασμών και κατασχέσεων.
Βρίσκονταν εκεί επίσης εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, που έχοντας χάσει ένα μεγάλο μέρος του μηνιαίου μισθού τους, η κυβέρνηση τους εξαγγέλλει κάθε μήνα νέα μέτρα, και εσχάτως τους απειλεί (αν δεν πληρώσουν τους νέους φόρους μέσω της ΔΕΗ) να τους συμπεριλάβει στα 200.000 νοικοκυριά που ήδη στερούνται τον πολιτισμό του ηλεκτρικού ρεύματος στα σπίτια τους!
Παρευρίσκονταν, τέλος, η πιο ελπιδοφόρα μερίδα ενός λαού οι νέοι μαθητές μας, που φέτος ξεκίνησαν μια σχολική χρονιά, χωρίς βιβλία (μόνο με...DVD), με μεγάλες ελλείψεις καθηγητών στο γνωστό κλίμα της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα, με λιποθυμίες λόγω φτώχιας και ασιτίας και που όταν (και ΑΝ) τελειώσουν ένα από τα εναπομείναντα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ θα τους περιμένει πάνω από 17% ανεργία και η η μετανάστευση θα ναι μονόδρομος.
Προφανώς στο πλήθος που φώναζε δεν βρίσκονταν επιφανείς τραπεζίτες και επιχειρηματίες που ο πολιτικός κόσμος υπέγραψε τη σωτηρία των χρεοκοπημένων επιχειρήσεων τους σε βάρος των εξαθλιωμένων πολιτών.
Όλοι αυτοί που προαναφέρθηκαν ήταν οι άνθρωποι που χειρονομούσαν, φώναζαν, φορούσαν μαύρα περιβραχιόνια σε ένδειξη πένθους για την εθνική δυστυχία που βιώνουμε. Φυσικά, η διακοπή της παρέλασης αποδόθηκε στο ότι «η αστυνομία δεν έπραξε ως όφειλε», δηλαδή να πνίξει το πλήθος στα ασφυξιογόνα αέρια χημικού πολέμου που συνήθως χρησιμοποιεί όταν ο λαός προσέρχεται ειρηνικά κατά εκατοντάδες χιλιάδες έξω από τη Βουλή και απαιτεί εδώ και τώρα την προσφυγή στις κάλπες.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, σε διάφορες πόλεις της χώρας, είναι αδύνατο να έχουν χάσει τα λογικά τους, ή να ανήκουν σε «συντεταγμένες ομάδες αποσταθεροποίησης». Εφαρμόζουν απλώς την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος (όπως όφειλαν να γνωρίζουν καλά οι πολιτικοί μας) όταν βιώνουμε έναν «σφετερισμό με οποιονδήποτε τρόπο της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή...» και ότι οι πολίτες «...δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία». Έχει σαφέστατα φτάσει η ώρα να κλείσει ο κύκλος της μεταπολίτευσης και να θεμελιωθεί μια νέα ελπιδοφόρα και ουσιαστική δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας.
Απέναντι σε αυτό το λαό που διεκδικεί τα αυτονόητα, υπάρχει μια κυβέρνηση που ανέλαβε την εξουσία με ψευδείς υποσχέσεις, εδώ και 25 μήνες κάνει τα ακριβώς αντίθετα απ΄ όσα λέει, προσέρχεται να πάρει οδηγίες χρήσης από τους ευρωπαίους ηγέτες, υπέγραψε ένα καταστροφικό και αναποτελεσματικό μνημόνιο, απώλεσε την εθνική κυριαρχία με την αποδοχή «ενισχυμένης εποπτείας» από ξένα κλιμάκια ελέγχου στον κρατικό μηχανισμό και τώρα κάνει ό,τι απέρριπτε πριν λίγους μήνες υποσχόμενη επιστροφή σε μια δεκαετία στα επίπεδα ζωής του...2009!
Είναι γνωστό ότι δεν νοείται σωτηρία της Ελλάδας χωρίς τους Έλληνες, γιατί οι πολίτες μιας χώρας είναι αυτοί που λένε τα μεγάλα «ΟΧΙ», κερδίζουν στο Γράμμο και Τεπελένι και που την ανεβάζουν στο βάθρο της ιστορικής καταξίωσης στο πέρασμα των αιώνων.
Σε αυτή, λοιπόν, την κρισιμότερη ιστορικά στιγμή της χώρας δίνεται στον κ. Παπούλια η μοναδικής αξίας ευκαιρία με τη στάση και τις ενέργειές του να εγκαταλείψει τη στάση ανοχής και να επισπεύσει την πτώση μιας κυβέρνησης που έχει χάσει πλέον τη λαϊκή επιδοκιμασία, μιας κυβέρνησης εθνικά επικίνδυνης και κοινωνικά καταστροφικής.
Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα (όπως αρέσκονται να λένε συχνά οι πολιτικοί) και είναι η δική του ευκαιρία να το επιβεβαιώσει με θετικό τρόπο στον ιστορικό του μέλλοντος.
Πηγή: http://www.youtube.com/watch?v=a0VQsxP4E4Y
