ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε.: Ευρωπαϊκή Οικογένεια, σκέτο χάος και το λέω μ΄ευγένεια...*

Η προτελευταία βδομάδα των προεκλογικών εξελίξεων στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας είχε μια καταιγιστική ροή γεγονότων , από ηχηρά χαστούκια «εξωθημένων» στα άκρα κομματικών στελεχών(!), από την «ανακάλυψη» του λαϊκού...επαναστάτη Ιφικράτη Αμυρά από τα ΜΜΕ και βέβαια από το γιγάντιο πακέτο στήριξης 100 δις ευρώ στο ισπανικό ταμείο ενίσχυσης των τραπεζών (FROB) το οποίο με τη σειρά του θα τα διοχετεύσει σε κάθε τράπεζα ξεχωριστά.

Προφανώς για τη σοβαρότητα των κωμικοτραγικών γεγονότων στο εσωτερικό της χώρας, δεν μπορεί κανείς να έχει αμφιβολίες πως ακόμα και ένα βήμα πριν το γκρεμό τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του πολίτη έχουν επιδοθεί σ΄ ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα με πρώτο πλάνο οτιδήποτε άλλο εκτός από το σημαντικότερο διακύβευμα της εξόδου της χώρας από επαχθείς δανειακές συμβάσεις και συνακόλουθα την κρίση με είσοδο σε αναπτυξιακή τροχιά.

Και ενώ εμείς στερούμαστε ακόμα και τα απαραίτητα για τη ζωή των καρκινοπαθών φάρμακα, εξαιτίας της...επιτυχούς διακυβέρνησης της χώρας κατά τα 2,5 τελευταία χρόνια, η μια «επιτυχία» διαδέχεται την άλλη αποδομώντας όλα όσα φτιάχτηκαν από την...εθνοσωτήριο κυβέρνηση: Ήδη ο ΕΟΠΥΥ μετράει την πρώτη αποχώρηση του ενιαίου ταμείου ασφάλισης αυτοαπασχολούμενων (δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί κ.λπ.) και του Ταμείου Ασφάλισης Εργαζομένων σε ΔΕΚΟ και τραπεζών (ΤΑΥΤΕΚΩ). Μετά την εξαίρεση θα εξακολουθήσουν να έχουν παροχές υγείας με βάση τα καταστατικά τους, και όχι του ΕΟΠΥΥ, οι ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, του ΗΣΑΠ, του ΗΛΠΑΠ, των τραπεζών Εμπορική, ΕΤΕ, πρώην Πίστεως, πρώην ΕΤΒΑ καθώς και της Εθνικής Ασφαλιστικής.

Η "Διάσωση χωρίς ταπείνωση" της Ισπανίας, κατά την κεντροδεξιά εφημερίδα El Mundo, καθώς "οι προϋποθέσεις (σε αντάλλαγμα για την ενίσχυση αυτή) θα επηρεάσουν τον χρηματοπιστωτικό τομέα, αλλά όχι την οικονομική πολιτική", ήδη ξεκίνησαν ένα νέο κύκλο συζητήσεων γιατί τελικά δεν είχε επιλεγεί εξ αρχής η πρόταση διάσωσης των Τραπεζών χωρίς να επιβαρύνονται οι πολίτες με δυσβάσταχτα μέτρα λιτότητας σε χώρες όπως η Ελλάδα αλλά και η Ιρλανδία. Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι τόνισε ότι ήταν αυτός που "άσκησε πίεση" στους ευρωπαίους εταίρους του, και όχι το αντίθετο, για να εξασφαλίσει οικονομική βοήθεια για τον τραπεζικό τομέα. Είπατε τίποτα;

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ελάχιστος μισθός στην 4^η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης είναι στα 641,4 € (αντί των 511 € της χώρας μας, παρά τις περί του αντιθέτου εξαγγελίες εσχάτως και της Μ. Ξαφά, πρώην στελέχους του ΔΝΤ και νυν υποψήφιας Επικρατείας του κόμματος της Δράσης, η οποία σε ραδιοφωνική εκπομπή υποστήριξε πως έπρεπε να μειωθούν οι μισθοί για να φτάσουν στα επίπεδα της...Ισπανίας!).

Μετά την εξέλιξη στην Ισπανία οι αναλυτές υπογραμμίζουν πως ηττήθηκε η εμμονή του Βερολίνου στα τιμωρητικά μέτρα λιτότητας από την αποφασιστική στάση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος επέμεινε να μην επιβληθεί κανένα πρόσθετο μέτρο που θα οδηγούσε σε περισσότερο λιτότητα. Λίγες μέρες πριν ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην ιταλική εφημερίδα «Il Sole 24 ore» ανέφερε ότι «...Σε όλη την ιστορία της Γερμανικής Δημοκρατίας, όσο πιο πολύ αυξανόταν η οικονομική, στρατιωτική και πολιτική της δύναμη τόσο οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες έβλεπαν την ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης ως εγγύηση εναντίον της δίψας της Γερμανίας για εξουσία. ...η Γερμανία θα πρέπει να επιδείξει μεγαλύτερη αλληλεγγύη...».

Είναι προφανές ότι οι ισπανικές εξελίξεις δημιουργούν πλέον ένα κλίμα που ευνοεί διεκδικήσεις από την πλευρά των άλλων μνημονιακών χωρών, και κυρίως για την Ελλάδα και την Ιρλανδία, ενώ δημιουργούν ένα θετικό προηγούμενο και για την Κύπρο που κατά πληροφορίες τις τελευταίες ημέρες, βρίσκεται σε ανεπίσημες διαβουλεύσεις με τους εταίρους, για να εντάξει στο μηχανισμό στήριξης τράπεζές της.

Υπό το πρίσμα αυτών των εξελίξεων βγαίνουν αβίαστα κάποια συμπεράσματα με πρώτο την επιβεβαίωση πως εντός της Ευρωπαϊκής οικογένειας είναι δυνατή η σωτηρία των χωρών μελών που δέχονται τα μεγαλύτερα πλήγματα από την κρίση.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η ανακεφαλαιοποίηση (ή τραπεζική σωτηρία) είναι εφικτό να υλοποιείται χωρίς επώδυνες συνέπειες για τους πολίτες, αρκεί οι πολιτικοί εκπρόσωποι να διαπραγματεύονται με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα και να μην είναι υποτακτικά ξενόδουλοι.

Σε λιγότερο από μια βδομάδα που θα κληθούμε να πράξουμε το ύψιστο δικαίωμα της συμμετοχής στις δημοκρατικές διαδικασίες ανάδειξης των βουλευτών που θα χαράξουν την πορεία της χώρας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ας έχουμε κατά νου πως από τις επιλογές μας θα εξαρτηθεί και η αξιοπρεπής ή μη επιβίωση 11 εκατομμυρίων πολιτών.
Για μια ακόμα φορά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η ψήφος μας πρέπει να είναι αποτέλεσμα επιλογής και όχι διαμαρτυρίας, καθώς κανείς δεν μπορεί ν΄ αποποιηθεί των ευθυνών του για το αποτέλεσμα όχι μόνο της επόμενης μέρας , αλλά και αρκετών ετών στη συνέχεια...

* Ο τίτλος από παράφραση ραδιοτηλεοπτικής διαφήμισης γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας...