Powered By Blogger

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Η μεταπολίτευση του μετα-μνημονιακής Ελλάδας



Πλήθος κόσμου στην κηδεία του Δ. Χριστούλα


Αυτή τη βδομάδα το κυρίαρχο θέμα αποτέλεσε ο τρόπος που ένας ηλικιωμένος αλλά πολιτικοποιημένος άνθρωπος, που δεν ήταν από τους άμεσα ανήκοντες στο όριο της φτώχιας, τράνταξε συνθέμελα τους φοβισμένους κρατούντες και ξύπνησε τους μουδιασμένους συμπατριώτες του. Με μια δημόσια αυτοκτονία (στην ίδια πλατεία  που λίγες μέρες πριν διεξάχθηκε η σιδερόφρακτη "prive" παρέλαση για τη διορισμένη κυβέρνηση), απέδειξε με τον ίδιο τρόπο της Πηνελόπης Δέλτα της κατοχής του ΄40 πως το μεγαλείο της ψυχής  να επιζητά την αξιοπρέπεια δε φυλακίζεται και δεν γνωρίζει από ηλικιακούς ή άλλους περιορισμούς.
Έχουν γραφεί πολλά και έχουν ειπωθεί άλλα τόσα γιαυτή την κομβικής σημασίας πολιτική πράξη αντίστασης στο σαθρό σύστημα της υποτέλειας, που θεωρήσαμε χρέος μας να μην προσθέσουμε τίποτα άλλο από μερικές εικόνες από τη συγκέντρωση πλήθους πολιτών στο τελευταίο ταξίδι του ηρωικού συνανθρώπου μας Δημήτρη Χριστούλα και να παραθέσουμε αυτούσιο το εκπληκτικό κείμενο του Ν. Ξυδάκη από την "Καθημερινή" [τα έντονα γράμματα δικά μας]:

"Ληγμένοι πολιτικοί

Το δικομματικό σύστημα εξουσίας, που σφράγισε τη μεταπολιτευτική περίοδο, αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο της κατάρρευσης, υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας του να τη διαχειριστεί. Η κατάρρευση στοιχειοθετείται αφενός από τις δημοσκοπήσεις της αλαφιασμένης και αμφίβουλης κοινής γνώμης, αλλά και από τη στάση του πολιτικού προσωπικού, ελάχιστες εβδομάδες προ των εκλογών.

Ληξιπρόθεσμοι βουλευτές και υπουργοί, οι οποίοι την παρελθούσα διετία νομοθέτησαν το ψαλίδισμα των μελλουσών γενεών, χωρίς να έχουν διαβάσει καν τους νόμους, καταθέτουν στη Βουλή, την υστάτη στιγμή, τροπολογίες χιλιάδων σελίδων για να τακτοποιήσουν εκκρεμότητες της εκλογικής πελατείας. Νυσταγμένοι, βαριεστημένοι, ληγμένοι, νομοθετούν επί των ερειπίων, λίγο προτού βρεθούν στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Παραδόξως, δε, εκτιμούν ότι υπάρχει ακόμη εκλογική πελατεία.

Οι ολίγιστοι και δείλαιοι, διά των επαίσχυντων τροπολογιών τους, δείχνουν ακριβώς ποιοι οδηγούν στην κατάρρευση τα αστικά κόμματα, ποιοι καταπατούν τους συνταγματικούς όρκους και τροφοδοτούν το αντικοινοβουλευτικό μένος του απεγνωσμένου πλήθους. Δείχνουν επίσης σε ποιους άνδρες εμπιστευόταν το πλήθος αφρόνως τη μοίρα του: σε φαιδρούς δημοκόπους, άεργους κληρονόμους, πολιτικούς νάνους. Πολλοί απ’ αυτούς τους βρυχώμενους νάνους θα ξεμυτίσουν τις επόμενες μέρες και θα ζητήσουν ανανέωση εντολής, υποσχόμενοι το μόνο που γνωρίζουν: συνέχιση της αμοιβαίας πελατειακής εξαχρείωσης. Θα επισείουν τον κίνδυνο των άκρων και της ακυβερνησίας. Υπάρχει πράγματι το ενδεχόμενο αναρρίχησης των λούμπεν στοιχείων της άκρας Δεξιάς, παλαιάς και νέας, στο Κοινοβούλιο, αλλά μήπως η συμπεριφορά των κατεστημένων δεξιών, κεντρώων και κεντροαριστερών, δεν απέβη αναλόγως λούμπεν και εντέλει τροφοδότησε τα άκρα;
Η χρεοκοπία είναι πολιτική πρωτίστως. Με ηττημένη την πολιτική και τη χώρα υπό σιδηρά επιτήρηση, οι προτάσεις διακυβέρνησης είναι αναιμικές και ελάχιστα πειστικές, διότι οι φορείς τους κείτονται ξέπνοοι και ηττημένοι, δεν μπορούν να διεκδικήσουν από το πλήθος παρά μόνο τη μοιρολατρία και τον φόβο. Η ψήφος θα είναι τιμωρητική και αντινομική"
___________________________________________________



Πηγές: